Ubezdźwięcznienie: Różnice pomiędzy wersjami

'''Fonetyka międzywyrazowa''' poszczególnych dialektów polskich różni się w zależności od dialektu. W gwarach południowej i zachodniej części Polski ([[Małopolska]], [[Śląsk]], [[Wielkopolska]], [[Kujawy]], [[ziemia chełmińsko-dobrzyńska]]) następuje [[udźwięcznienie]] przed samogłoskami i spółgłoskami półotwartymi: [brad Adama, wóz rusza]. Natomiast w gwarach północnej i wschodniej Polski ([[Pomorze]], [[Warmia]], [[Mazury]], [[Mazowsze]], [[Podlasie]], [[Lubelszczyzna]]) w tych pozycjach następuje ubezdźwięcznienie: [brat Adama, wós rusza]<ref>{{cytuj książkę | nazwisko = Dubisz | imię = Stanisław | autor link = Stanisław Dubisz | nazwisko2 = Karaś | imię2 = Halina | autor link2 = | nazwisko3 = Kolis | imię3 = Nijola | autor link3 = | tytuł = Dialekty i gwary polskie | wydanie = I | wydawca = [[Wiedza Powszechna]] | miejsce = Warszawa| rok = 1995 | miesiąc = |rozdział = Fonetyka międzywyrazowa | strony = 49-50 | isbn = 83-2140989-X}}</ref>. W standardowym języku polskim obowiązują zasady ubezdźwięczniania typowe dla [[dialekt mazowiecki|dialektu mazowieckiego]]. W [[dialekt małopolski|dialekcie małopolskim]] ubezdźwięcznianie jest rzadsze (praktycznie nigdy nie występuje ubezdźwięcznianie przed [[sonant]]ami, a w [[dialekt wielkopolski|dialekcie wielkopolskim]] ubezdźwięcznieniu nie podlegają ponadto [[spółgłoska płynna|spółgłoski płynne]], tzn. ''trwa'', ''plwa'' wymawiane po mazowiecku i małopolsku [trfa], [plfa] z bezdźwięcznym "r" i "l", bywają wymawiane [trva], [plva] z dźwięcznym "r" i "l".

 

 

W [[język angielski|języku angielskim]] i [[język serbsko-chorwacki|serbsko-chorwackim]]<ref>Dalewska-Greń H., ''Języki słowiańskie'', PWN, Warszawa 2007, {{ISBN|978-83-01-12391-8}}, str. 117</ref> ubezdźwięcznienie na końcu wyrazu właściwie nie występuje, np. ang. ''dog'' /{{IPA|dɒg}}/, sch. ''muž'' /{{IPA|mûːʒ}}/.