Myślenice: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
frmt. |
m zamieniam magiczny ISBN na szablon |
||
Linia 66:
Po [[I rozbiór Polski|I rozbiorze Polski]] Myślenice zostały włączone do terytorium cesarstwa austriackiego. Po [[I wojna światowa|I wojnie światowej]] burmistrzem miasta został [[Jan Dunin-Brzeziński]], który w czasie wojny był dowódcą [[2 Pułk Szwoleżerów Rokitniańskich|2 pułku Szwoleżerów Rokitniańskich]]. O Myślenicach jeszcze raz było głośno w 1936 roku, kiedy [[Adam Doboszyński (polityk)|Adam Doboszyński]] zorganizował „[[Adam Doboszyński (polityk)#Wyprawa myślenicka|Wyprawę myślenicką]]”, w trakcie której rozbrojono posterunek policji, zdemolowano kilka sklepów żydowskich na rynku oraz próbowano podpalić [[Synagoga|bożnicę]].
W czasie drugiej wojny światowej Myślenice znajdowały się pod niemiecką okupacją od 5 września 1939. W tym czasie dwukrotnie miasto było pacyfikowane (29 VI 1940 r. i 29 IV 1942 r.). Myślenice zostały wyzwolone 22 stycznia 1945 roku przez oddziały 38 armii 4. Frontu Ukraińskiego<ref>Rada Ochrony Pomników Walki i Męczeństwa ”Przewodnik po upamiętnionych miejscach walk i męczeństwa lata wojny 1939- 1945” , Sport i Turystyka 1988, {{ISBN
Myślenice początku XX w. opisał [[Jan Sztaudynger]] w „Szczęściu z datą wczorajszą”. W rodzinnym domu na Zarabiu przy ul. Sosnowej spędzał wakacje w dzieciństwie i wczesnej młodości<ref>{{Cytuj stronę|url = http://miasto-info.pl/myslenice/1104,szczescie-z-data-wczorajsza-sztaudynger-o-myslenicach.html|tytuł = Szczęście z datą wczorajszą-Sztaudynger o Myślenicach|autor = |data dostępu = 2014-08-25|opublikowany = |język =}}</ref>.
| |||