Edward Elgar: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m poprawiam przekierowania |
|||
Linia 24:
Przez 42 lata musiał czekać na zasadniczy przełom w swojej karierze. Do sławy Elgara przyczynił się wybuch [[I wojna światowa|I wojny światowej]], kiedy stał się uznanym kompozytorem. Jego pozycja umocniła się po stworzeniu utworów na [[chór]] i [[orkiestra|orkiestrę]].
W 1915 roku Edward Elgar skomponował preludium symfoniczne „Polonia” (op. 76), na prośbę [[Emil Młynarski|Emila Młynarskiego]], współzałożyciela polskiej [[Filharmonia Narodowa|Filharmonii Narodowej]]. Utwór oparł na melodiach [[Hymn Polski|„Mazurka Dąbrowskiego”]], [[Z dymem pożarów|„Z dymem pożarów”]], „Nokturnu g-moll” [[Fryderyk Chopin|Fryderyka Chopina]], „Fantazji polskiej” [[Ignacy Jan Paderewski|Ignacego Paderewskiego]] oraz [[Warszawianka 1905|„Warszawianki 1905 roku”]]. Elgar zadedykował utwór Paderewskiemu i osobiście dyrygował orkiestrą podczas pierwszego publicznego wykonania
Podczas wojny Elgar stworzył serię patriotycznych utworów, a gdy wojna dobiegła końca serię trzech kompozycji kameralnych: sonatę na skrzypce op. 82, kwartet smyczkowy op. 83 oraz kwintet na fortepian op. 84.
Linia 32:
Pozostawił po sobie [[Symfonia|symfonie]], [[Oratorium|oratoria]], [[Utwór kameralny|utwory kameralne]], [[Piosenka|piosenki]], [[Muzyka instrumentalna|utwory instrumentalne]] i [[Marsz (muzyka)|marsze]]. Pisał też [[Opera|operę]], ale pracę nad nią przerwała mu śmierć w 1934.
Elgar tworzył wiele gatunków muzycznych, lecz sławę przyniosły mu te na orkiestrę, jak np. wariacje „Enigma” op. 36 z 1899 uznawane przez krytyków za arcydzieło. Uzupełniły one wcześniejsze: Imperial march, King Olaf czy Caractus i tym samym sprawiły, że Elgar został zauważony przez świat. W następnym roku stworzył oratorium „The dream of Gerontius”, do [[libretto|libretta]] pióra kardynała [[Jan Henryk Newman|J.H. Newmana]]. Z początku nie
Żona Elgara, Alicja, zmarła w 1920. Kompozytor był z nią związany i wielu twierdzi, że po śmierci żony stracił chęć do pracy. Jednak to w tym czasie zaczął pisać operę „The Spanish lady” oraz swoją trzecia symfonię.
| |||