GGTS 1: Różnice pomiędzy wersjami
new by Prometheus1 |
(Brak różnic)
|
Wersja z 01:11, 9 paź 2017
GGTS 1 (Gravity Gradient Test Satellite) – amerykański wojskowy satelita technologiczny służący do testowania nowej metody stabilizacji satelitów na orbicie. Satelita został wyniesiony na orbitę wraz z 7 wojskowymi satelitami komunikacyjnymi IDCSP.
Indeks COSPAR |
1966-053A |
---|---|
Indeks NORAD |
2207[1] |
Państwo |
{{{państwo}}} |
Orbita (docelowa, początkowa) | |
Perygeum |
33663 |
Apogeum |
33858 |
Nachylenie |
4,3 |
Czas trwania | |
Wymiary |
Opis i działanie
GGTS 1 został zbudowany w oparciu o konstrukcję satelitów komunikacyjnych IDCSP, w celu testowania nowej metody stabilizacji satelitów na orbicie. Testy na orbicie polegały na wysunięciu z dwóch stron satelity pręta o łącznej długości 15,8 m, na którego końcach zamocowano kuliste odważniki o masie 5 kg. Odpowiednie rozmieszczenie obciążeń miało zapewnić satelicie stabilizację[2][3] .
Misja
Misja rozpoczęła się 16 czerwca 1966 roku, kiedy rakieta Titan 3C wyniosła z kosmodromu Cape Canaveral Air Force Station[3] na orbitę geosynchroniczną pierwszego satelitę GGTS. Po znalezieniu się na orbicie GGSTS 1 otrzymał oznaczenie COSPAR 1966-53A[4] .
Satelita po wykonaniu swojej misji pozostaje na orbicie[5] .
Bibliografia
- Orbiting Vehicle. Designation-Systems. [dostęp 2017-10-01]. (ang.).
- GGTS 1. NASA gov. [dostęp 2017-10-08]. (ang.).
- GGTS 1,2. Gunter's Space Page. [dostęp 2017-10-08]. (ang.).
- Mark Wade: GGTS. Encyclopedia Astronautica. [dostęp 2017-10-01]. (ang.).
- Jonathan McDowell: Master Launch Log. Jonathan's Space Home Page. [dostęp 2017-02-13]. (ang.).
- GGTS 1. N2YO. [dostęp 2017-10-01]. (ang.).