Wersja z 18:15, 9 paź 2017 edytuj Andrzei111 (dyskusja \| edycje) Redaktorzy, Administratorzy 168 056 edycji m drobne redakcyjne ← poprzednia edycja		Wersja z 11:35, 10 paź 2017 edytuj anuluj edycję Nowy15 (dyskusja \| edycje) Redaktorzy 11 688 edycji drobne redakcyjne następna edycja →
Linia 4: '''Syryjski Kongres Narodowy''' ('''Syryjski Kongres Generalny''', '''Kongres Pansyryjski'''; arab. '''Al-Mu'tamar as-Suri al-'Amm'''){{r\|Pipes}}{{r\|BCC}} – zwołany w maju [[1919]] w [[Damaszek\|Damaszku]] w celu przedstawienia arabskiego punktu widzenia przed [[Komisja Kinga-Crane’a\|Komisją Kinga-Crane’a]] na temat przyszłości terytorium [[Wielka Syria\|Wielkiej Syrii]] (obejmującego dzisiejszą [[Syria\|Syrię]], ale także [[Liban]], [[Izrael]], [[Palestyna\|Palestynę]] i [[Jordania\|Jordanię]]){{r\|Fraser}}, po wyparciu z niej [[Imperium Osmańskie]]go. Odbył się pod przewodnictwem [[Haszim al-Atasi\|Haszima al-Atasiego]]{{r\|RHD-SNC}}. Uważany jest za pierwsze zgromadzenie parlamentarne we współczesnej historii Syrii. 2 lipca 1919 Kongres przegłosował dziesięciopunktową rezolucję w której wyraził wolę osiągnięcia przez Syrię pełnej niezależności, i którą przedstawiono delegacji amerykańskiej przy Komisji Kinga-Crane’a. ~~Punkcie~~W punkcie 3. rezolucji Kongres protestował przeciwko artykułowi XXII Konwencji Ligi Narodów, obejmujących terytoria Półwyspu Arabskiego mandatami mocarstw europejskich, wskazując, że arabscy mieszkańcy Syrii mają takie samo prawo do niepodległości, co [[Bułgarzy]], [[Serbowie]], czy [[Grecy]], którzy uzyskali swoje państwa. W punkcie 6. Kongres odrzucał jakiekolwiek zwierzchnictwo oraz jakąkolwiek pomoc rządu Francji{{r\|BCC}}. Zgodnie z tym, Komisja Kinga-Crane’a zarekomendowała zachowanie jedności Wielkiej Syrii, bez wydzielania części południowej (Palestyny) czy zachodniej strefy brzegowej (Liban){{r\|RHD-SNC}}. Raport komisji, nie po myśli Francji i Wielkiej Brytanii, został jednak utajniony a opublikowały go dopiero Stany Zjednoczone w 1922{{r\|McHugo}}. Książę [[Fajsal I\|Fajsal]] został zobligowany do zwołania Kongresu ponownie 6 marca 1920 pod wpływem demonstracji ulicznych przeciw porozumieniu Fajsal-Clemenceau. 8 marca 1920 Kongres, złożony ze 120 delegatów, w obecności księcia ogłosił niepodległość [[Królestwo Wielkiej Syrii\|Królestwa Wielkiej Syrii]], a także{{r\|RHD-SNC}}:

Syryjski Kongres Narodowy: Różnice pomiędzy wersjami