Sojuz 1: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
drobne uzup.
uzupełnienia. Usunięto zdanie o kraterze, bo zdjęcia tego nie potwierdzają, oraz spekulacje
Linia 49:
 
W przeciwieństwie do sferycznego [[Wostok (statek kosmiczny)|Wostoka]], kapsuła [[Sojuz (pojazd kosmiczny)|Sojuza]] była wyraźnie spłaszczona od spodu, co pozwalało zapewnić pewną nośność aerodynamiczną w atmosferze. Pod tym względem Sojuz był podobny do [[Moduł Dowodzenia/Serwisowy CSM|modułu Apollo]]. Jednak to rozwiązanie miało również ujemną stronę. Statek wymagał znacznie precyzyjniejszego ustawienia przed przystąpieniem do manewru powrotu niż Wostok<ref name="jg">{{Cytuj książkę | nazwisko = Doran | imię = Jamie | tytuł = Gwiezdny bohater. Prawda i legenda o Juriju Gagarinie | wydawca = Pruszyński i S-ka | miejsce = Warszawa | data = 1998 | strony = 162-170 | isbn = 83-7469-349-5 | nazwisko2 = Bizony | imię2 = Piers}}</ref>.
Problemy z orientacją statku spowodowały, że pierwsze zejście z orbity przy użyciu urządzeń automatycznych nie powiodło się i Komarow musiał, podczas następnego okrążenia [[Ziemia|Ziemi]], manewrować ręcznie, na podstawie obserwacji Księżyca (początek procedury zejścia z orbity tak, aby do lądowania doszło na terytorium ZSRR odbywał się nad nocną półkulą Ziemi). Ta powtórna próba zejścia z orbity odbyła się już prawidłowo, po [[Tor ruchu|trajektorii]] sprowadzającej statek zgodnie z zamierzeniami tak, aby mógł wylądować na [[spadochron]]ach w południowej Rosji lub w [[Kazachstan]]ie. Kolejna awaria, tym razem [[czujnik]]a [[ciśnienie atmosferyczne|ciśnienia atmosferycznego]] spowodowała jednak, że nie otworzył się spadochron główny. Rozwinął się tylko niewielki spadochron hamujący – kolejny poważny błąd konstrukcyjny. Komarow próbował więc uruchomić spadochron zapasowy, ale splątałznalazł się zw spadochronemcieniu pilotującymaerodynamicznym spadochronu hamującego czasy głównej i nie został wyciągnięty<ref name=lot/>. Gdy lądownik wchodził w atmosferę, Komarow wiedział, że jest w śmiertelnych opałach. Stacje nasłuchowe w Turcji przechwyciły jego krzyki wściekłości i rozpaczy, gdy zmierzał ku niechybnej śmierci. Pozbawiony prawidłowego hamowania Sojuz 1 wraz ze znajdującym się w środku kosmonautą uderzył w step w pobliżu [[Orenburg]]a z siłą meteorytu o masie 2,8 tony{{r|jg}}. Prędkość w chwili uderzenia wynosiła ponad 50 m/s<ref name=lot/>. Kapsuła została doszczętnie zmiażdżona, a uderzenie spowodowało wybuch rakiet hamujących, umieszczonych w podstawie. Pożar strawił do reszty wrak lądownika. Płonącą kapsułę znaleziono na dnie małego krateru wyżłobionego przez Sojuza. Żołnierze z ekipy poszukiwawczej próbowali stłumić płomienie garściami ziemi{{r|jg}}. Ponieważ wszystkieWszystkie systemy statku działały aż do chwili upadku,{{r|columbia}}. więcPrawdopodobną prawdopodobnieprzyczyną zapisbyło ostatnichzbyt momentówsilne życiaupakowanie Komarowaspadochronu jestw gdzieśkontenerze przechowywany.i Dokładnezbyt przyczynyduża wypadkuróżnica ciśnienia wewnątrz i na zewnątrz lądownika; być może także doszło do dzisiajspieczenia pozostająsię tajemnicą{{r|columbia}}pakunku ze ściankami kontenera przy procesie polimeryzacji osłony termicznej<ref name=lot/>.
 
Późniejsze sprawdzenia pozostałego na Ziemi Sojuza 2 wykazały, że i w nim również znaleziono identyczne niedociągnięcia w systemie otwierania spadochronów, co – gdyby Sojuz 2 wystartował zgodnie z planem – najprawdopodobniej spowodowałoby śmierć wszystkich czterech kosmonautów w obu statkach<ref name=lot/>.