II Liceum Ogólnokształcące z Oddziałami Dwujęzycznymi im. Stefana Batorego w Warszawie: Różnice pomiędzy wersjami

W [[Stan wojenny w Polsce (1981–1983)|stanie wojennym]], w lutym [[1982]] r. uczniowie szkoły zasłynęli ze zorganizowania protestu oficjalnie potępiającego pacyfikację strajku w [[Kopalnia Węgla Kamiennego „Wujek”|kopalni „Wujek”]]. Trzynastego każdego miesiąca uczniowie przychodzili ubrani na czarno i na dużych przerwach milczeli. W 1982 ówczesna dyrektor szkoły Teresa Garncarzyk wezwała do szkoły funkcjonariuszy Służby Bezpieczeństwa, którzy na oczach kolegów wyprowadzili ucznia Piotra Cichockiego. Wraz z nim zatrzymano również jego koleżankę Ewę Bogaczyk. Cichocki był następnie sądzony za dystrybucję ulotek „Solidarności”. W sądzie bronił go adwokat [[Edward Wende (1936–2002)|Edward Wende]], któremu udało się doprowadzić do uniewinnienia chłopca pomimo obciążających zeznań składanych przez dyrektorkę Liceum<ref>{{cytuj stronę| url =http://www.tygodnik.com.pl/numer/276123/dobosz.html| tytuł=Żal po Edwardzie Wende| data dostępu = 2002-06-09| autor = Andrzej Dobosz| opublikowany =2002-06-09 | praca = | data = | język =pl}}</ref>.

 

 

W [[1999]] roku wraz ze zmianą ustroju szkolnego przy Liceum im. Stefana Batorego utworzono gimnazjum (''Gimnazjum Nr 33 im. Stefana Batorego''). Obie szkoły nazwano wtedy ''Zespół Szkół Nr 6 Gminy Centrum m.st. Warszawy''. W [[2004]] miasto zmieniło nazwę zespołu na ''Zespół Szkół Nr 66 m.st. Warszawy''. Mimo istnienia tych nazw zazwyczaj używana jest przedwojenna nazwa szkoły – ''Gimnazjum i Liceum im. Stefana Batorego''.