Hans Kohnert: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Mathiasrex (dyskusja | edycje)
kat.
Nie podano opisu zmian
Linia 1:
'''Hans Joachim Peter Kohnert''' (ur. [[28 czerwca]] [[1905]], [[Poznań]] - zm. [[1972]]) – SS-Oberführer, kierował narodowo socjalistyczną partią działającą na terenie II RP [[Zjednoczenie Niemieckie]]<ref>Julitta Mikulska Bernaś, Franciszek Bernaś "V kolumna" Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa 1977</ref>. Po wojnie działacz [[Ziomkostwo Prusy Zachodnie|Ziomkostwa PrusPrusy ZachodnichZachodnie]].
 
== Życiorys ==
Linia 5:
Był synem pruskiego kolonisty. W latach 1911-1920 uczył się w niemieckich szkołach w [[Bydgoszcz]]y. Po ukończeniu gimnazjum pracował w majątkach swego ojca. Służbę wojskową odbył w wojsku polskim w [[Skierniewice|Skierniewicach]]. W lata 1927-31 studiował na Politechnice Gdańskiej gdzie został asystentem prof. Woermanna - kierownika katedry gospodarki wiejskiej - znanego już wówczas ideologa narodowego socjalizmu. Karierę polityczną rozpoczął po dojściu Hitlera do władzy, początkowo na Politechnice Gdańskiej, a potem w [[Bydgoszcz]]y. Od 1934 roku był na Pomorzu dyrektorem centrali partii narodowo socjalistycznej [[Zjednoczenie Niemieckie|Zjednoczenia Niemieckiego]] Deutsche Vereinigung działającej na terenie II RP, którą kierował do 1939 roku. Tuż przed wybuchem wojny został aresztowany przez władze polskie pod zarzutem przygotowania dywersji. Z więzienia uwolniła go napaść wojsk hitlerowskich na Polskę. W okresie okupacji hitlerowskiej w Polsce Kohnert był sztabowym pracownikiem Reichsführera SS Himmlera. Został przyjęty 13 listopada 1939 do SS w stopniu Oberführera. Numer SS 356 871. Był członkiem NSDAP -Nr 7 848 301, Gauamtsleiterem i Gaubauernführerem w utworzonym przez hitlerowców [[Kraj Warty|Kraju Warty]].<ref>Rafał Fuks, "NA PRZYKŁAD KOHNERT", Wydawnictwo Morskie, Gdańsk 1962</ref> Otrzymał Złotą Odznakę Partyjną (Goldenes Ehrenzeichen der NSDAP) i złotą odznaką [[Hitlerjugend]]. Władze III Rzeszy nagrodziły go również majątkiem ziemskim pod [[Inowrocław]]iem.
 
Po wojnie uciekł z Polski do RFN gdzie był współorganizatorem i działaczem organizacji ziomkowskich stając się jednym z najaktywniejszych rewizjonistów w NRF. Był długoletnim rzecznikiem Ziomkostwa PrusPrusy ZachodnichZachodnie (Landsmannschaft der Westpreussen).
 
== Bibliografia ==