Jan Stawarczyk: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
drobne merytoryczne |
drobne merytoryczne |
||
Linia 48:
Ukończył studia w [[Wyższe Seminarium Duchowne w Przemyślu|Seminarium Duchownym w Przemyślu]]. Otrzymał święcenia kapłańskie 29 czerwca 1910 i został duchownym rzymskokatolickim. Krótkotrwale pracował jako wikary w [[Odrzykoń|Odrzykoniu]] i od września do grudnia 1910 w [[Parafia Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski w Korczynie|parafii w Korczynie]]<ref>{{Cytuj stronę | url = http://korczyna.przemyska.pl/strona/proboszczowie--wikariusze-i-rodacy-parafii-korczyna | tytuł = Proboszczowie, wikariusze i rodacy parafii Korczyna | opublikowany = korczyna.przemyska.pl | data dostępu = 2017-01-03}}</ref>. Od stycznia 1911 studiował w [[Papieski Instytut Biblijny|Papieskim Instytucie Biblijnym]] w Rzymie, gdzie w 1914 uzyskał tytuł [[Licencjat naukowy|licencjata]] i profesora Pisma Świętego<ref>{{Cytuj pismo | tytuł = Zmiany na stanowiskach i urzędach duchownych | czasopismo = Kronika Dyecezyi Przemyskiej | wolumin = 3 | strony = 32 | data = 1915 | url = http://kbc.krosno.pl/publication/4734}}</ref>. W tym czasie został też mianowany kapelanem biskupim<ref>{{Cytuj pismo | tytuł = Zmiany na stanowiskach i urzędach duchownych | czasopismo = Kronika Dyecezyi Przemyskiej | wolumin = 3 | strony = 33 | data = 1915 | url = http://kbc.krosno.pl/publication/4734}}</ref>. Następnie kontynuował studia badawcze w Syrii, Egipcie, Palestynie. Po wybuchu I wojny światowej powrócił do Rzymu, a stamtąd do Galicji, gdzie do 1916 był kapelanem przy bp. [[Józef Sebastian Pelczar|J. S. Pelczarze]], od 1916<ref>{{Cytuj pismo | tytuł = Zmiany na stanowiskach i urzędach duchownych | czasopismo = Kronika Dyecezyi Przemyskiej | wolumin = 5-7 | strony = 90 | data = maj-lipiec 1916 | url = http://kbc.krosno.pl/publication/4769}}</ref> do 1918 wikarym w [[Parafia Świętego Bartłomieja Apostoła w Dębowcu|Parafii w Dębowcu]] u boku proboszcza ks. [[Zygmunt Męski|Zygmunta Męskiego]].
Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości od 1918 był pracownikiem naukowym na [[Wydział Teologii Katolickiej Uniwersytetu Warszawskiego|Wydziale Teologii Katolickiej]] [[Uniwersytet Warszawski|Uniwersytetu Warszawskiego]]. W 1919 uzyskał habilitację, został docentem i prowadził wykłady języków: [[Język hebrajski|hebrajskiego]], [[Język aramejski|aramajskiego]], [[Język syryjski|syryjskiego]], [[Język biblijny|biblijnego]] i [[Język grecki|greckiego]] ([[Koine]])<ref>{{Cytuj pismo | tytuł = Zmiany na stanowiskach i urzędach duchownych | czasopismo = Kronika Dyecezyi Przemyskiej | wolumin = 8-12 | strony = 203 | data = sierpień-grudzień 1919 | url = http://kbc.krosno.pl/publication/4787}}</ref><ref>{{Cytuj stronę | url = http://www.hebraistyka.uw.edu.pl/historia_zakladu.php | tytuł = Hebraistyka | opublikowany = hebraistyka.uw.edu.pl | data dostępu = 2017-01-03}}</ref>. W 1920 został mianowany profesorem [[Filologia biblijna|filologii biblijnej]]. Zajmował się także badaniami literatury rabinistycznej, literatury neohebrajskiej, mistyką żydowską ([[Kabała|Kabałą]]), zagadnieniem [[Mandaizm]]u, [[Język karaimski|językiem]] i literaturą Karaimów. W roku akademickim 1924/1925 i 1929/1930 był członkiem Senatu UW, a w 1926/1927 pełnił stanowisko dziekana Wydziału Teologii Katolickiej. Był powoływany jako ekspert [[Minister wyznań religijnych i oświecenia publicznego|Ministerstwa Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego]]. Pracował jako cenzor ksiąg wydawniczych w języku hebrajskim, i w języku jidisz<ref>{{Cytuj pismo | autor = Elżbieta Ślemp | tytuł = Biblioteka Wyższego Seminarium Duchownego w Przemyślu | czasopismo = FIDES – Biuletyn Bibliotek Kościelnych | wolumin = 1-2 (20-21) | strony = 103-104 | data = 2005 | url = http://digital.fides.org.pl/Content/1209/07-Slemp.pdf}}</ref>. Należał do [[Polskie Towarzystwo Orientalistyczne|Polskiego Towarzystwa Orientalistycznego]], [[Polskie Towarzystwo Teologiczne|Polskiego Towarzystwa Teologicznego]]. Zamieszkiwał przy ulicy Zajęczej w Warszawie.
Zmarł 26 czerwca 1944 w Otwocku. Został pochowany w mogile zbiorowej księży emerytów Warszawskiej Kapituły Metropolitalnej na [[Cmentarz Powązkowski w Warszawie|Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie]] (kw. 107–VI–23/30)<ref>{{cytuj książkę |inni = (red.)| tytuł = Cmentarz Powązkowski w Warszawie| url = |wydawca = Krajowa Agencja Wydawnicza| rok = 1984| isbn = 83-03-00758-0}}</ref><ref>{{Cytuj stronę | url = https://cmentarze.um.warszawa.pl/pomnik.aspx?pom_id=31995 | tytuł = Cmentarz Stare Powązki | opublikowany = cmentarze.um.warszawa.pl | data dostępu = 2017-01-03}}</ref>.
| |||