Egzekucja Ludwika XVI: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m lit., kat., drobne merytoryczne
Linia 1:
[[Plik:Louis XVI 20 janvier 1793.jpg|thumb|List [[Ludwik XVI|Ludwika XVI]] do [[Konwent Narodowy|Konwentu Narodowego]] z prośbą o trzydniową zwłokę na przygotowanie się do śmierci, przesłany na20 dzieństycznia przed1793 egzekucją– prośbę odrzucono]]
[[Plik:The final interwiew of Louis the Sixteenth with his family.jpg|thumb|''Ostatnia rozmowa Ludwika XVI z rodziną'' – rycina z 1795]]
[[Plik:Hinrichtung Ludwig XVI von Frankreich(1754-1793).jpg|thumb|Ksiądz [[Henry Essex Edgeworth|Edgeworth de Firmont]] udziela Ludwikowi XVI ostatniego sakramentu – [[rysunek]] z 1793]]
Linia 11:
Urzędowa notyfikacja wyroku nastąpiła w niedzielę, 20 stycznia o godzinie 14:00. Dekrety Konwentu odczytano Ludwikowi, który w odpowiedzi domagał się od Konwentu trzydniowej zwłoki na przygotowanie się do śmierci, swobodnego kontaktu z wybranym przez siebie księdzem i z rodziną oraz zniesienia nieustannego nadzoru. W odpowiedzi Konwentu o 18:00 wyrażono zgodę na kontakt z księdzem i rodziną, odmówiono w sprawie odroczenia egzekucji. Wraz z odpowiedzią Konwentu, przybył do twierdzy Temple ksiądz [[Henry Essex Edgeworth|Edgeworth de Firmont]] – król zamknął się z nim do godziny 20:00. Później zeszła do niego rodzina, której nie widział od 11 grudnia, i rozmawiał z nią bez świadków. Z relacji córki Ludwika [[Maria Teresa Charlotta Burbon|Madame Royale]] wiadomo, że opowiedział dokładnie przebieg swego procesu, udzielał ostatnich wskazań [[Ludwik XVII Burbon|delfinowi]] (kazał mu „wybaczyć tym, którzy posłali go na śmierć”), pobłogosławił dzieci. Odmówił, gdy żona [[Maria Antonina Austriaczka|Maria Antonina]] proponowała, że spędzą z nim całą tę ostatnią noc, dał do zrozumienia, że potrzebuje spokoju. Pożegnał rodzinę o 22:15, zjadł kolację i zamknął się ze spowiednikiem. Zasnął po północy i spał do piątej rano. Ksiądz de Firmont odprawił mszę o szóstej rano, Ludwik przyjął komunię.
 
O godzinie 9:00 przyszła grupa funkcjonariuszy i dziesiątkądziesiątka [[Gwardia Narodowa (Francja)|gwardzistów]]. Ludwik wręczył jednemu z nich swój [[Testament Ludwika XVI|testament]], prosząc o oddanie dokumentu Marii Antoninie. W zakrytym [[Powóz (pojazd)|powozie]] umieszczono króla wraz ze spowiednikiem i dwoma oficerami, gwardzistą narodowym i żandarmem. Król czytał psalmy z brewiarza księdza de Firmonta. Powóz otaczała bardzo silna eskorta; na drodze przejazdu stał gęsty szpaler gwardzistów z karabinami i pikami. Na bulwarze [[Bonne-Nouvelle (bulwar)|Bonne-Nouvelle]] grupka ludzi usiłowała poderwać tłum do ratowania króla, ale bez efektu. Droga na Plac Rewolucji trwała ponad godzinę.
 
== Egzekucja ==
Linia 18:
 
Zwłoki przewieziono na [[Kaplica Pokutna w Paryżu|cmentarz świętej Magdaleny]]. Akt pogrzebu, podpisany przez dwóch funkcjonariuszy
władz paryskich oraz proboszcza i dwóch wikariuszy parafiiparafialnego cmentarza, stwierdzał, że oddział pieszych żandarmów złożył na cmentarzu: {{CytatD|[...] trupa Ludwika Kapeta, który, jak stwierdziliśmy, miał wszystkie członki w całości, ale głowa była oddzielona od tułowia. Zauważyliśmy, że włosy z tyłu głowy zostały ostrzyżone i że trup był bez krawata, fraka i trzewików. Poza tym ubrany był w koszulę, pikowany kaftan w kształcie kamizelki, spodnie z szarego sukna i parę pończoch z szarego jedwabiu. Tak ubrany został złożony do trumny, którą spuszczono do fosy i natychmiast przykryto.}} 18 marca 1793 urzędnik stanu cywilnego wypełnił formularz aktu zgonu: {{CytatD|Ludwik Kapet, zawód: ostatni król Francuzów, wiek: 39 lat, urodzony w [[Wersal]]u, parafia Notre-Dame, zamieszkały: w Paryżu, wieża Temple, mąż Marii Antoniny Austriackiej.}} Protokół [[Komuna Paryża|Komuny Paryża]] z 30 września 1793 mówi o spaleniu zabranej z twierdzy Temple garderoby Ludwika Kapeta na placu przed Ratuszem.
 
== Zobacz też ==
Linia 29:
[[Kategoria:Rewolucja francuska]]
[[Kategoria:Kara śmierci we Francji|Ludwik]]
[[Kategoria:Historia Paryża]]