'''''Poloneutichia albo Polskiego Królestwa Szczęście a przy tym i Wielkiego Księstwa Litewskiego''''' (pełny tytuł: ''Poloneutichia abo Królestwa Polskiego szczęście, a przy tym i W. Księstwa Litewskiego. A potem tegoż szwankowanie w roku 1612 i 1613'')<ref>Pierwszy wyraz jest połączeniem [[łac.]] ''Polonia'' "Polska" oraz [[gr.]] ''eu'' "dobry"i ''tyche'' "los".</ref> – dzieło historiograficzne napisane przez [[Polska|polskiego]] [[historyk]]a [[bracia polscy|ariańskiego]] [[Andrzej Lubieniecki|Andrzeja Lubienieckiego]]. Przedstawia historię Polski, ze szczególnym uwzględnieniem okresu 1506−1616 ([[kronika]] panowania [[Zygmunt II August|Zygmunta II Augusta]], [[Stefan Batory|Stefana Batorego]] i [[Zygmunt III Waza|Zygmunta III Wazy]]). Powstała ok. [[1616]], wydanie niepełne w [[1843]]<ref>[https://books.google.pl/books?id=3YBKAAAAcAAJ ''Poloneutichia Andrzeja Lubienieckiego''], Lwów 1843, wydał [[Aleksander Batowski]].</ref>, wydana w całości w [[1982]].
W tej książce Lubieniecki podkreślał, że za naruszanie swobód wyznaniowych [[Bóg]] zawsze karał [[Polska|Polskę]] klęskami w polityce zagranicznej i wewnętrznej.
