Iwo Gall: Różnice pomiędzy wersjami

Ukończył Akademię Sztuk Pięknych w Krakowie, potem studiował w Berlinie i Wiedniu, gdzie w okresie I wojny światowej współpracował z Teatrem Polskim. Po wojnie pracował w [[Teatr im. Juliusza Słowackiego w Krakowie|Teatrze im. Juliusza Słowackiego w Krakowie]], a następnie współpracował z teatrem „[[Reduta (teatr)|Reduta]]” Juliusza Osterwy (głównie jako scenograf). Był m.in. dyrektorem Sceny Kameralnej [[Teatr im. Adama Mickiewicza w Częstochowie|teatru w Częstochowie]] (1932–1935), a następnie w latach 1936–1938 dyrektorem odbudowanego po [[zburzenie Kalisza|zburzeniu miasta]] [[Teatr im. Wojciecha Bogusławskiego w Kaliszu|Teatru im. Wojciecha Bogusławskiego w Kaliszu]]. Podczas okupacji hitlerowskiej prowadził tajne studiumstudio teatralnedramatyczne, które funkcjonowało do wybuchu [[Powstanie warszawskie|Powstania warszawskiego]] zaś od kwietnia 1945 wznowiło działalność w Krakowie. W 1946 roku studio to zostało połączone z dwoma studiami należącymi do krakowskich teatrów ([[Stary Teatr im. Heleny Modrzejewskiej w Krakowie|Starego Teatru]] oraz [[Teatr im. Juliusza Słowackiego w Krakowie|Teatru im. Juliusza Słowackiego]]) dzięki czemu w Krakowie powstała [[Akademia Sztuk Teatralnych im. Stanisława Wyspiańskiego w Krakowie|uczelnia kształcąca aktorów]]{{r|Uczelnia}}.

Za zasługi artystyczne oraz za inscenizację ''Sędziów'' [[Stanisław Wyspiański|Stanisława Wyspiańskiego]] otrzymał nagrodę [[Ministerstwo Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego|Ministerstwa Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego]].


W latach 1946–1949 był dyrektorem [[Teatr Wybrzeże|Teatru Wybrzeże]] w Gdańsku.

{{Przypisy}}|przypisy