Michał Juchnicki: Różnice pomiędzy wersjami

W czasie [[Kampania wrześniowa|kampanii wrześniowej 1939 roku]] walczył pod Iłżą w szeregach 52 pułku piechoty na stanowisku dowódcy plutonu. Po rozbiciu pułku przedarł się na wschodni brzeg Wisły, dołączył do [[Samodzielna Grupa Operacyjna „Polesie”|grupy operacyjnej gen. [[Franciszek Kleeberg|Kleeberga]] i w [[Bitwa pod Kockiem (1939)|bitwie pod Kockiem]] był zastępcą dowódcy kompanii w [[82 Syberyjski Pułk Piechoty|82 pułku piechoty]]. Po kapitulacji nie złożył broni. W grupie 7 żołnierzy z bronią i w pełnym umundurowaniu przebił się w rodzinne strony.

Od chwili przybycia z Białostocczyzny do Warszawy na początku 1940 roku pracował w konspiracyjnej organizacji wywiadowczej [[Muszkieterzy (organizacja)|,,Muszkieterzy”]], a następnie w [[komórka „Mewa”|komórce „Mewa”]] [[Oddział V Łączności|V Oddziału KG AK]]{{odn|Bartelski|1971|s=122}}. Jesienią 1942 z rozkazu dowództwa stworzył specjalną kompanię o kryptonimie „Sowa” składającą się z żołnierzy różnych rodzajów broni{{odn|Bartelski|1971|s=127}}. Był także wykładowcą w konspiracyjnej podchorążówce „Baszty”{{odn|Bartelski|1971|s=134}}.

11 listopada 1943 roku rozkazem L.113/BP Komendanta Głównego AK awansowany dona stopniastopień porucznika{{odn|Bartelski|1971|s=143}}. Od stycznia 1944 roku na stanowisku dowódcy kompanii B-3 [[batalion „Bałtyk”|batalionu „Bałtyk”]] [[Zgrupowanie Pułku Baszta|pułku „Baszta”]]. Batalion miał zdobyć najsilniejsze obiekty na terenie Górnego Mokotowa obsadzone przez SS – koszary SS w dawnej Szkole Rękodzielniczej przy ul. [[Ulica Ludwika Narbutta w Warszawie|Narbutta]] i szkołę przy ul. Różanej{{odn|Bartelski|1971|s=147}}.