Sielanka: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
+przykład |
|||
Linia 12:
W literaturze polskiej uprawiana w [[renesans]]ie ([[Jan Kochanowski]] i zwłaszcza [[Szymon Szymonowic]], który uprawiał sielankę realistyczną – sceneria i same wydarzenia przedstawione były realistycznie, dał temu gatunkowi dojrzałą postać i nadał mu polską nazwę), [[barok]]u ([[Szymon Zimorowic]], [[Józef Bartłomiej Zimorowic]], [[Samuel Twardowski]]) i [[Oświecenie (epoka)|oświeceniu]] ([[klasycyzm|klasycysta]] [[Adam Naruszewicz]]; poeci [[sentymentalizm]]u: [[Franciszek Karpiński]] i [[Franciszek Dionizy Kniaźnin]]). Ton idylliczny ujawnia się w utworach, które nie podejmują modelu gatunkowego sielanki, wielu innych autorów – jak [[Mikołaj Rej]] (pisany prozą ''[[Żywot człowieka poczciwego]]''), [[barok]]owa poezja ziemiańska (i tworzące osobny gatunek poematy tytułowane ''Votum'', np. [[Zbigniew Morsztyn|Zbigniewa Morsztyna]]), [[Elżbieta Drużbacka]] (i ''Pochwała lasów'').
Sielanka wpłynęła też na [[romantyzm]], w tym na poglądy [[estetyka|estetyczne]] (słynna rozprawa ''[[O klasyczności i romantyczności]]'') i poezję (poemat ''[[Wiesław (sielanka)|Wiesław]]'') [[Kazimierz Brodziński|Kazimierza Brodzińskiego]] oraz twórczość [[Adam Mickiewicz|Adama Mickiewicza]], polemicznie sięgającego do tej tradycji (którego ''[[Pan Tadeusz]]'' ma w sobie jednak także tonację idylliczną). Ślady tradycji sielankowej – takie, jak ton, klimat utworów – sięgają nawet wieku XX: to [[Maria Komornicka]] i jej późny zbiór rękopiśmienny ''Xięga poezji idyllicznej'', [[Czesław Miłosz]] i ''Świat. Poema naiwne'', wiersze [[Józef Czechowicz (poeta)|Józefa Czechowicza]] oraz wielu innych autorów.
Polskie przykłady tego gatunku poetyckiego to między innymi:
| |||