PZL-106 Kruk: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
→Właściwości: awaryjny był PZL3S, PZL3SR był pozbawiony usterek. |
AndrzeiBOT (dyskusja | edycje) m Drobne zmiany typogrficzne, poprawa linkujących. |
||
Linia 76:
Prace nad projektem „Kruka” rozpoczęły się w 2. połowie lat 60. Był to okres, w którym wykształcała się ogólna sylwetka samolotu rolniczego. Rozważano wtedy układ górnopłatu (o roboczej nazwie [[PZL-105 Pelikan|„Pelikan”]]), z układem dolnopłata i różnym położeniu zbiornika na ładunek roboczy. Gdy w USA pojawił się dolnopłat rolniczy ze zbiornikiem umieszczonym przed pilotem ([[Piper Pawnee]]), postanowiono przyjąć w Kruku taki, bardzo bezpieczny dla pilota układ konstrukcyjny (w razie przymusowego lądowania ładunek roboczy nie przygniatał pilota, a pilot mający kabinę umieszczoną wysoko dysponował dobrą widocznością). Po przyjęciu tego konkretnego układu dalsze prace przebiegły już szybciej, a trwały one w tym samym czasie, co budowa nieudanego samolotu odrzutowego [[PZL M-15 (Belphegor)|M-15 Belphegor]].
Pierwszy prototyp '''PZL-106''' wykonał [[badania w locie|dziewiczy lot]] [[17 kwietnia]] [[1973]] r., pilotowany przez [[pilot doświadczalny|pilota doświadczalnego]] mgr inż. [[Jerzy Jędrzejewski|Jerzego Jędrzejewskiego]]. Posiadał on silnik Lycoming o mocy 298 kW, zaś usterzenie poziome było umieszczone wysoko, na szczycie statecznika pionowego. Drugi prototyp posiadał również silnik Lycoming, trzeci gwiazdowy Pratt & Whitney R-1340 oblatany [[12 października]] [[1974]] r. Ten sam egzemplarz (nr. fabr. 040003) miał później zainstalowany silnik ''Lit-3S'', protoplastę później stosowanego silnika PZL-3S o mocy docelowej 441 kW (bezreduktorowy). Maszyna z tym silnikiem wzbiła się w powietrze [[12 lipca]] [[1975]] r. pilotowana przez Witolda Łukomskiego. Powstało siedem próbnych egzemplarzy, z czego dwa ostatnie stały się prototypami wersji seryjnej, która otrzymała oznaczenie '''PZL-106 A''' – pierwszy egzemplarz seryjny oblatał [[
W latach 1979-1983 powstały następujące wersje:
Linia 96:
Od wersji '''PZL-106 AR''' wyposażony w silnik reduktorowy [[PZL-3SR]] i śmigło o większej średnicy - cechy lotno-pilotażowe znacznie się poprawiły, [[Start (lotnictwo)|Start]] był krótszy, [[wznoszenie]] większe, a awaryjność silników [[PZL-3SR]] została usunięta.
Od tego momentu samolot znacznie zyskał w opinii pilotów. Jedyną uwagą była dość mała [[Stateczność samolotu|stateczność podłużna]], jednak przy dobrej [[sterowność|sterowności]] nie było to problemem.
Dobra była stateczność boczna, a zwłaszcza korzystne były cechy lotno-pilotażowe przy małych prędkościach i łagodna charakterystyka [[przeciągnięcie|przeciągnięcia]] oraz wyraźne dla pilota ostrzeganie przed przeciągnięciem. Pilotaż był niemęczący, samolot miał bardzo dobre opinie wśród pilotów niemieckich (z [[Niemiecka Republika Demokratyczna|NRD]]), gdzie był szeroko stosowany.
Wersja '''PZL-106 B''' z przeprojektowanymi skrzydłami i skróconymi zastrzałami była zasadniczą serią produkcyjną, miała większą prędkość przelotową, co było istotne podczas przebazowania.
| |||