Żabinka: Różnice pomiędzy wersjami

* 10 lutego 1919: po wycofaniu się Niemców zajęta przez polski oddział kawalerii pod dowództwem mjr [[Władysław Dąbrowski (ur. 18911891–1927)|Władysława Dąbrowskiego]]{{r|c}}.

* wrzesień 1939: teren walk z Niemcami, następnie w wyniku [[Agresja ZSRR na Polskę 1939|napaści]] [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|ZSRR]] na Polskę, włączona do [[Białoruska Socjalistyczna Republika Radziecka|Białoruskiej SRR]]

* 13 października 2007: w mieście odbyły się obwodowe "Dożynki„Dożynki-2007", impreza o dużym znaczeniu na Białorusi

* 1890 —– 282<ref>{{cytuj książkę |autor = U. Maliszeuski, P. Paboka| tytuł = Нашы гарады: [грамадска-палітычнае даведачнае выданне]| wydawca = Narodnaja aswieta| miejsce = [[Mińsk]]| rok = 1991| strony = 303 + zdj.| rozdział = Жабінка| isbn = 5-341-00240-7| język = be}}</ref>

* 1905 —– 272{{r|b}}

* 1931 —– m.in. 445 [[Żydzi|Żydów]]<ref>{{cytuj stronę| url = http://www.jewishinstitute.org.pl/pl/gminy/miasto/313.html| tytuł = Gmina żydowska przed 1939| data dostępu = 2010-01-23| autor = | opublikowany = [[Żydowski Instytut Historyczny]]| praca = | data = 2000-11-04| język = pl}}</ref>

* 1959 —– 2900

* 1989 —– 11 000{{r|a}}

* 1991 —– 11 900<ref>{{cytuj stronę| url = http://dic.academic.ru/dic.nsf/enc3p/127722| tytuł = БЭС| data dostępu = 2010-01-23| język = ru}}</ref>

* 2006 —– 12 800

* 2008 —– 13 000

* 2010 —– 13 100

W Żabince działa jeden z największych w [[obwód brzeski|obwodzie brzeskim]] ośrodków sportowo-rehabilitacyjnych "Rześkość"„Rześkość” (''«Бадзёрасьць»'', ''"Badzioraść"„Badzioraść”'') posiadający dwie sale do mini piłki nożnej, koszykówki, siatkówki, tenisa ziemnego, dwa baseny (dla dorosłych i dla dzieci), siłownię z dużą liczbą przyrządów, ring bokserski. Działają dziecięce i młodzieżowe sekcje sportowe taekwondo, siatkówki, boksu, lekkiej atletyki, pływania, mini piłki nożnej, wieloboju. Ośrodek dysponuje także kilkoma stołami do tenisa stołowego, stołem bilardowym i sauną.

Nowoczesne miasto rozwija się na [[południowy wschód]], wzdłuż linii kolejowej, która dzieli miasto na dwie części: południową – mieszkalną i północną – przemysłową. W części północno-zachodniej za koleją znajduje się "miasteczko"„miasteczko” cukrowni. Zbudowane są tam 3-5-piętrowe domy mieszkalne, szkoła, przedszkole, sklepy, ośrodek obsługi mieszkańców i inne. Urbanistyczną strukturę miasta wyznaczają ulice: Kirowa, Woli, Szaszejnaja, Pijanierskaja, Kamsamolskaja, które tworzą wraz z innymi ulicami kwartały miejskie. Budynki instytucji administracyjnych, społecznych, kulturalnych i oświatowych koncentrują się na ul. Kirowa – głównej ulicy miasta i znajdującym się w jej ciągu głównym placu. Znajdują się tam: Rejonowy Komitet Wykonawczy, dom kultury, kino, węzeł łączności, kombinat edukacyjno-produkcyjny, przychodnia, poliklinika, dom towarowy, ośrodek obsługi mieszkańców, restauracja, itd. Do głównego placu przylega park.

* Żabinecka cukrownia (''ААТ «Жабінкаўскі цукровы завод»'') —– jedna z czterech cukrowni na [[Białoruś|Białorusi]], założona [[20 stycznia]] [[1963]]

* Żabinecka fabryka mieszanek paszowych (''ААТ «Жабінкаўскі камбікормавы завод»'') —– duży wytwórca mieszanek paszowych i karm dla zwierząt domowych pod handlową marką "Reks„Reks"

W Żabince znajduje się cerkiew Opieki Matki Boskiej z 1885, a także stacja kolejowa z [[lata 20. XX wieku|lat 20. XX w.]] Istniejący w przeszłości kościół katolicki został zniszczony. W 1999 zbudowano nowy kościół św. Józefa<ref>{{cytuj stronę| url = http://radzima.org/pl/pub/288_m| tytuł = m. Żabinka| data dostępu = 2010-01-23| autor = | opublikowany = Radzima.org| praca = | data = | język = be en pl ru}}</ref>. Ponadto w pobliżu cmentarza znajduje się zbiorowa mogiła 9 żołnierzy [[Armia Krajowa|Armii Krajowej]] z oddziału "Watra„Watra I"I” I [[Okręg Polesie AK|Okręgu Poleskiego AK]], poległych 27 października 1943 roku w walce z Niemcami pod niedalekimi [[Siechnowicze Małe|Siechnowiczami Małymi]]. Spoczywają w niej m.in. por. Stanisław Murawski ps. "Stanisław"„Stanisław” i szef oddziału st. sierż. Józef Kazimierczak ps. "Bzura"„Bzura”. W 1993 roku na mogile umieszczono tablicę pamiątkową z napisami po polsku i po białorusku. Została ona ufundowana przez [[Rada Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa|Radę Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa]] oraz polskie środowiska kombatanckie<ref>{{cytuj książkę |nazwisko = Rąkowski| imię = Grzegorz| autor link = Grzegorz Rąkowski| tytuł = Czar Polesia| url = | wydanie = | wydawca = Oficyna Wydawnicza "Rewasz"„Rewasz”| miejsce = [[Pruszków]]| rok = [[2005]]| strony = 86 i 90| rozdział = Kobryń| adres rozdziału = | seria = Smak Kresów| isbn = 83-85557-92-X}}</ref>.