Baszta Giedymina: Różnice pomiędzy wersjami

'''Wieża Giedymina''' – pozostałość Zamku Górnego, który wzniesiono w stylu gotyckim na Górze Zamkowej (dawnej Turzej) w 1409, za panowania Witolda. Zamek murowany, z trzema basztami, zastąpił drewnianą warownię, która istniała już w XIV wieku za panowania Giedymina. W roku 1419 zamek spłonął lecz został odbudowany. Od czasów Aleksandra Jagiellończyka w Zamku Górnym mieściła się ludwisarnia, a w lochach więzienie. Zygmunt August odnowił zamek, w którym umieścił swoją bibliotekę. W 1655 zamek zdobyli Moskale. Z biegiem czasu popadł w ruinę. Do naszych czasów zachowała się jedynie wieża, zwaną Basztą Giedymina. W 1830 postawiono drewnianą nadbudówkę na telegraf optyczny na ocalałym zrębie baszty, którą zdjęto w latach trzydziestych XX wieku. Wówczas zabezpieczono wieżę celem przeprowadzenia renowacji. Remont i rekonstrukcję wieży przeprowadzono w latach 1948-1950. Od 1960 w Wieży Giedymina mieści się Muzeum Zamku Górnego, w którym można obejrzeć schemat bitwy pod Grunwaldem, krzyżackie sztandary i popiersie księcia Witolda, wykonane w brązie przez Vincasa Grybasa. W muzeum zgromadzono również hełmy, kolczugi i zbroje; miecze i muszkiety oraz działa i kamienne kule armatnie. Znajdują się w nim również makiety wileńskich zamków, fotokopie grafik Franciszka Smuglewicza oraz panoramiczny plan miasta z 1576. Na najwyższym piętrze mieści się taras obserwacyjny, z którego można podziwiać panoramę miasta, w tym śródmieście i Pohulankę oraz krajobraz na Wilję z przedmieściami Śnipiszki i Tuskulanum. Od 1991, na szczycie wieży powiewa flaga niepodległej Litwy.