Powstanie paryskie: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
-ciekawostkihistoryczne |
|||
Linia 75:
Ustalono, że 3 Armia Pattona wkroczy w głąb brytyjskiego sektora na przyczółku Mantes-Gassicourt, natomiast Bradley przeniesie z okolic Paryża XV Korpus gen. [[Wade H. Haislip|Wade’a Haislipa]] w inne miejsce, przekazując udział w walkach o miasto [[V Korpus (USA)|V Korpusowi]] pod dowództwem gen. [[Leonard Townsenda Gerow|Leonarda Gerowa]]. Zadanie wkroczenia do Paryża powierzono 2. Dywizji Pancernej Leclerca, której jako wsparcie Bradley przydzielił [[4 Dywizja Piechoty (USA)|4. Dywizję Piechoty]] pod dowództwem gen. mjr. [[Raymond Burton|Raymonda „Tubby’ego” Bartona]]{{r|Osprey}}. Wojska podzielono na dwie grupy: pierwszą, złożoną z mieszanych amerykańsko-francuskich wojsk kolumnę północną, na czele której postępował 102. dywizjon kawalerii ze wsparciem trzech batalionów 1121. Engineer Combat Group, część 2.DPanc Leclerca i cztery bataliony 190. Grupy Artylerii Polowej oraz drugą, grupę południową złożoną z pozostałej części pancerniaków z 2DPanc Wolnych Francuzów oraz reszty 102. Grupy Kawalerii wraz z amerykańską piechotą z 4. Dywizji Piechoty wzmocnionych przez 70. batalion czołgów, dwa bataliony niszczycieli czołgów – 801. i 893, a także dwa bataliony artylerii przeciwlotniczej{{r|Osprey|Keegan}}.
23 lipca [[2 Dywizja Pancerna (Francja)|2 Dywizja Pancerna]] Wolnych Francuzów znajdowała się w okolicach [[Ramboulliet]] około 35 km od południowo-zachodnich przedmieść Paryża{{r|Osprey}}. {{fakt|Leclerc podzielił dywizję na trzy grupy taktyczne pod dowództwem pułkowników Langlade’a, Dio i Billotte’a i rano 24 sierpnia o godz. 6.30 pchnął je na pomoc powstańcom. Tego samego dnia o godzinie 21.00 czołowy oddział dywizji pod dowództwem kapitana Dronne (pluton Hiszpanów na transporterach opancerzonych oraz trzy czołgi) wjechał do miasta od strony [[14. dzielnica Paryża|14. dzielnicy]], przekroczył [[Sekwana|Sekwanę]] po [[Pont d'Austerlitz]] i około północy dotarł pod [[Ratusz w Paryżu|ratusz]]
Obroną Paryża dowodził wojenny gubernator [[Dietrich von Choltitz]], który bezpośrednio od [[Adolf Hitler|Adolfa Hitlera]] otrzymał rozkaz zniszczenia miasta. Generał sprzeciwił się jego wykonaniu i poddał miasto 25 sierpnia. Kapitulację przyjęli gen. Leclerc oraz pułkownik Rol-Tanguy. Choltitz ''in absentia'' został skazany przez niemiecki sąd wojskowy w Berlinie na karę śmierci, niewykonaną z uwagi na fakt znajdowania się w niewoli.
| |||