Edward Smith (1850–1912): Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m Anulowanie wersji 50487003 autora 83.238.160.215 (dyskusja) bez źródeł |
m Bot: Dodanie tytułów do linków w przypisach (patrz FAQ); zmiany kosmetyczne |
||
Linia 1:
[[Plik:CaptianEdwardSmith.jpg|
''' Edward John Smith''' (ur. [[27 stycznia]] [[1850]], zm. [[15 kwietnia]] [[1912]]) – pierwszy i zarazem ostatni [[kapitan żeglugi wielkiej|kapitan]] [[RMS Titanic]].
Po ukończeniu, w wieku 13 lat, [[szkoła podstawowa|szkoły podstawowej]] Etruria British School, rozpoczął karierę na morzu jako chłopiec pokładowy. W 1867 roku zaciągnął się na [[statek]] „Senator Weber”, którym dowodził jego przyrodni brat [[Joseph Hancock]].
W 1880 roku został zatrudniony przez [[White Star Line]] i rozpoczął pracę jako czwarty oficer na ''[[SS Celtic (1872)|SS Celtic]]''. W 1887 roku został kapitanem ''[[SS Republic (1872)|SS Republic]]''. Jednocześnie zaczął starać się o uzyskanie patentu kapitańskiego wydawanego przez państwową komisję, ale nie zdał egzaminu z powodu „niedostatecznej wiedzy z zakresu nawigacji” i musiał powtarzać egzamin w 1888 roku<ref>{{cytuj stronę | url = http://www.tvn24.pl/kapitan-titanica-oblal-egzamin-z-nawigacji,278050,s.html | tytuł = Kapitan Titanica oblał egzamin z nawigacji | data = 2012-09-20 | opublikowany = TVN24.pl | język = pl | data dostępu = 2012-09-20}}</ref>.
W 1880 roku rozpoczął pracę dla White Star Line, dowodził statkami handlowymi na linii do [[Australia|Australii]] i pasażerskimi na linii do [[Stany Zjednoczone|Stanów Zjednoczonych]]. Wkrótce wyrobił sobie renomę znakomitego kapitana i zaczął dowodzić największymi i najnowocześniejszymi statkami White Star Line, m.in. „[[SS Majestic|Majestic]]”, „[[RMS Baltic|Baltic]]”, „[[RMS Adriatic|Adriatic]]” i „[[RMS Olympic|Olympic]]”. W 1887 roku ożenił się z Sarą Eleanor Pennington. Wśród pasażerów zyskał przydomek „Kapitana milionerów”<ref>
Wraz z żoną Eleonorą i córką Heleną mieszkał w okazałym domu w [[Southampton]]. Zarabiał 1250 [[Funt szterling|funtów]] rocznie i dodatkowo 200 [[dolar]]ów premii za każdy bezwypadkowy rejs statku pod jego komendą (dla porównania [[Frederick Fleet]], obserwator na „Titanicu”, zarabiał ok. 60 funtów rocznie){{fakt|data=2012-10}}.
Przez lata służby kapitan Smith wyrobił sobie opinię „bezpiecznego kapitana”. Niektórzy pasażerowie decydowali się na rejs przez [[Ocean Atlantycki|Atlantyk]] tylko na statkach pod jego komendą. Mimo takiej opinii, miał w swojej karierze kilka niebezpiecznych sytuacji. W lipcu 1911 roku dowodzony przez niego „Olympic”, podczas manewrowania w porcie nowojorskim, uszkodził [[holownik]], a we wrześniu tego samego roku, doszło do jego kolizji z [[krążownik]]iem [[HMS Hawke (1893)|HMS Hawke]].
W wieku 62 lat został kapitanem „Titanica”, w owym czasie największego i najbardziej luksusowego [[statek pasażerski|statku pasażerskiego]] na świecie. Miało to być ukoronowanie jego marynarskiej kariery, gdyż po ukończeniu dziewiczego rejsu statku miał zamiar przejść na [[emerytura|emeryturę]]<ref>Aleksander Grobicki, ''Niezwykłe katastrofy'', s. 24</ref>. Na [[pokład statku|pokład]] wszedł 10 kwietnia 1912 roku o 7 rano. O 12 w południe „Titanic” wyruszył w swój pierwszy, a zarazem ostatni, rejs do [[Nowy Jork|Nowego Jorku]].
Linia 16:
Wieczorem, 14 kwietnia, Smith brał udział w uroczystym przyjęciu wydanym na jego cześć przez George'a Widenera i jego rodzinę. W związku z napływającymi meldunkami o napotykanych w okolicy [[góra lodowa|górach lodowych]], wyszedł wcześnie z przyjęcia. Udał się na mostek kapitański i poprosił pełniącego [[wachta|wachtę]] drugiego oficera [[Charles Lightoller|Charlesa Lightollera]], by ten informował go w razie niebezpieczeństwa, a następnie poszedł spać. Około 23.40 „Titanic” zderzył się z górą lodową. Smith pośpieszył na mostek, odebrał raport o wypadku od pierwszego oficera [[William Murdoch|Williama Murdocha]], polecił drugiemu oficerowi przygotowanie łodzi ratunkowych i udał się, razem z [[Thomas Andrews|Thomasem Andrewsem]], na inspekcję statku.
Niewiele wiadomo, co działo się ze Smithem bezpośrednio przed zatonięciem statku. Po odpłynięciu szalup ratunkowych miał powiedzieć przez tubę do załogi: ''Spełniliście swój obowiązek, zwalniam was, ratujcie się w imię Boże''<ref>''Niebywała katastrofa'' ''[[Nowości Ilustrowane]]'' nr 17/1912, s.3.</ref>. Sam nie próbował się ratować. Ostatni raz widziano go na mostku kapitańskim<ref>Ballard, pp. 40–41</ref><ref>[http://www.bridgwatermercury.co.uk/news/9645255.TITANIC__Mystery_surrounds_Captain_Smith_s_last_moments/ Mystery surrounds Captain Smith's last Smith]</ref><ref>[http://www.titanic-lore.info/Capt-Smith.htm Captain Smith info] at Titanic.com</ref>. Jego ciało nigdy nie
29 lipca 1914 roku w [[Lichfield (Wielka Brytania)|Lichfield]] odsłonięto, ufundowany przez córkę, pomnik kapitana Edwarda Johna Smitha.
* Eleonora Sara Smith – żona (zginęła potrącona przez samochód 28 kwietnia 1931)
| |||