Emanacja: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m Bot: Dodanie tytułów do linków w przypisach (patrz FAQ) |
m Bot: Dodanie tytułów do linków w przypisach (patrz FAQ) |
||
Linia 18:
|}
</div>
'''Emanacja''' (in. '''emanatyzm'''<ref>
W filozofii neoplatońskiej (zob. [[Plotyn]]) emanacją jest wypromieniowanie z jednej z [[hipostaza|hipostaz]] swojego odbicia: z Jedni, będącej ostatecznym źródłem wszelkiego bytu, wyłania się Umysł ([[język grecki klasyczny|gr.]] {{grc|νους}}, [[transliteracja|trl.]] ''[[nous]]''), z Umysłu Dusza, a z Duszy świat zmysłowy (przedmioty materialne). Zasadą tego procesu jest wypływająca z Jedni energia, która słabnie w miarę swojego rozprzestrzeniania się<ref>{{cytuj książkę | nazwisko = Stróżewski | imię = Władysław | tytuł = Ontologia | wydawca = Aureus, Znak | miejsce = Kraków | rok = 2003 | strony = 70 | isbn = 83-240-0393-2}}</ref> – przez co porządek powstawania bytów jest porządkiem malejącej doskonałości<ref>{{cytuj książkę | nazwisko = Stróżewski | imię = Władysław | tytuł = Ontologia | wydawca = Aureus, Znak | miejsce = Kraków | rok = 2003 | strony = 236 | isbn = 83-240-0393-2}}</ref>. Przeciwieństwem emanacji jest [[afirmacja]] prowadząca do zespolenia z Jednią. Drogą poznania Jedni jest [[ekstaza]].
|