Aleksander Oszewieński: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian
drobne techniczne, WP:SK+mSK+ToS
Linia 6:
|tytuł = ihumen
|grafika = St Alexander Oshevensky.jpg
 
 
|opis grafiki = Siedemnastowieczna ikona świętego
|herb =
Linia 43 ⟶ 41:
|www =
}}
 
'''Aleksander''', imię świeckie '''Aleksiej Oszewień''' (ur. 17 marca 1427, zm. 20 kwietnia 1479) – [[święty mnich]] [[Rosyjski Kościół Prawosławny|Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego]], założyciel [[monaster św. Aleksandra Oszewieńskiego|monasteru św. Aleksandra Oszewieńskiego]].
 
Był synem chłopa, Nikifora Oszewnia, i jego żony Fotynii. [[Postrzyżyny mnisze|Wieczyste śluby mnisze]] złożył ok. 1452 w [[Monastyr św. Cyryla Biełozierskiego|Monasterze św. Cyryla Biełozierskiego]], w którym przebywał od 1446. Następnie z błogosławieństwa przełożonego wspólnoty opuścił monaster i założył nową wspólnotę w Oszewieńskiej słobodzie, gdzie osiadła jego rodzina. Arcybiskup nowogrodzki [[Jonasz (arcybiskup nowogrodzki)|Jonasz]] nadał mu godność ihumena i potwierdził zgodę na utworzenie monasteru; nastąpiło to najwcześniej w 1459<ref name="pravenc">[http://www.pravenc.ru/text/82048.html АЛЕКСАНДР ОШЕВЕНСКИЙ]</ref>. W okresie tworzenia wspólnoty mnich Aleksander znalazł się w poważnym konflikcie ze swoimi braćmi, których synów bez ich zgody postrzygł na mnichów. Żywot świętego podaje, że Aleksander wskutek omawianego sporu ciężko zachorował i został cudownie uzdrowiony za pośrednictwem św. [[Cyryl Biełozierski|Cyryla Biełozierskiego]]. Klasztorem kierował do 1479, gdy zmarł<ref name="pravenc"/>. Jego [[relikwie]] były wystawione dla kultu w soborze Zaśnięcia Matki Bożej na terenie monasteru<ref name="pravenc"/>.
 
Pierwszy żywot Aleksandra powstał w utworzonej przez niego wspólnocie w czasie sprawowania urzędu przez ihumena Maksyma (1483-1485), z inicjatywy mnicha Leoncjusza - brata mnicha Aleksandra. Oryginał żywota zaginął ok. 1530. W roku tym ihumen Marceli samowolnie opuścił klasztor, zabierając ze sobą rękopis żywota, i został zamordowany na drodze do [[Moskwa|Moskwy]]. Nowy żywot opracował w 1567 hieromnich Teodozjusz, opierając się na wspomnieniach bratanków Aleksandra oraz starych mnichów. Zdaniem badaczy ważną inspiracją dla niego był również żywot [[Aleksander Świrski|Aleksandra Świrskiego]], co nie przekreśla oryginalności dzieła Teodozjusza<ref name="pravenc"/>. Najstarsza ikona św. Aleksandra powstała w 1567<ref name="pravenc"/>.
 
Kult mnicha Aleksandra został usankcjonowany między 1576 a 1581, po tym, gdy biskup wołogodzki Warłaam na polecenie metropolity moskiewskiego Antoniego obejrzał relikwie mnicha. W tym samym roku mnich German (Tułupow) napisał skrócony żywot duchownego, dniem jego wspomnienia stał się 20 kwietnia. Aleksander Oszewieński został kanonizowany jedynie dla kultu lokalnego, kult ten nie został usankcjonowany w całej Cerkwi. Pamięć o świętym i cześć dla niego były żywe w regionie [[Kargopol]]a i w regionie [[Jezioro Onega|jeziora Onega]]<ref name="pravenc"/>.
{{Przypisy}}
 
[[Kategoria:Urodzeni w 1427]]
[[Kategoria:Zmarli w 1479]]