Kim Dzong Il: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m Bot: Dodanie tytułów do linków w przypisach (patrz FAQ) |
m Drobna zmiana |
||
Linia 81:
W lipcu 1994 Kim Ir Sen zmarł na [[zawał mięśnia sercowego|atak serca]] – Kim Dzong Il został faktycznym przywódcą Korei Północnej. Jednak fakt, że w kolejnych latach nie przyjął oficjalnych tytułów swojego ojca (który w 1998 został ogłoszony ''Wiecznym Prezydentem''), może świadczyć o tym, że miał trudności w umocnieniu swojej władzy. Kim Dzong Il jeszcze w 1993 objął funkcję Przewodniczącego Narodowej Komisji Obrony stanowiącej (według Konstytucji z 1998 r.) „najwyższe stanowisko w państwie”. Szefem Partii Pracy został dopiero w październiku 1997 roku. Po objęciu przez niego funkcji przewodniczącego partii rozpoczął się kurs zmian ideologicznych, a już w maju 1998 roku partyjna gazeta [[Rodong Sinmun]] po raz pierwszy poinformowała o doktrynie [[Songun]]<ref name="Levi54">{{Cytuj książkę | nazwisko = Levi | imię = Nicolas | autor = Nicolas Levi | tytuł = System Polityczny Korei Północnej Aspekty Kulturowe | wydawca = Akson | miejsce = Warszawa | data = 2013| strony=54 | isbn = 978-83-7452-067-6}}</ref>, która trzy lata później została oficjalnie przyjęta jako doktryna partyjna<ref name="Levi54">{{Cytuj książkę | nazwisko = Levi | imię = Nicolas | autor = Nicolas Levi | tytuł = System Polityczny Korei Północnej Aspekty Kulturowe | wydawca = Akson | miejsce = Warszawa | data = 2013| strony=54 | isbn = 978-83-7452-067-6}}</ref>.
W latach 90. XX wieku Kim Dzong Il musiał zmierzyć się z [[Klęska głodu w Korei Północnej 1995-1999|klęską głodu, która ogarnęła kraj w latach 1995-1999]]<ref>{{Cytuj stronę | url = http://www.britannica.com/place/North-Korea/Economy#toc34937 | tytuł = North Korea – Constitutional framework | opublikowany = Encyclopaedia Britannica | język = en | data dostępu = 2016-04-15}}</ref>. Kim po coraz większych problemach żywnościowych zwrócił się o pomoc do [[Organizacja Narodów Zjednoczonych|ONZ]]<ref name="encyklopediapwn">{{Cytuj stronę | url = http://encyklopedia.pwn.pl/haslo/Korea-Polnocna-Historia;4574555.html | tytuł = Korea Północna. Historia | autor = encyklopedia.pwn.pl | język = pl | data dostępu = 2015-06-06}}</ref>, która w 1998 roku przekazała Korei swoją pomoc, co w znacznej mierze przyczyniło się do zatrzymania klęski głodu<ref name="ofensywawolnosci">{{Cytuj stronę | url = http://ofensywawolnosci.pl/kolejna-fala-sztucznego-glodu-w-korei-polnocnej-sa-przypadki-kanibalizmu/ | tytuł = Kolejna fala sztucznego głodu w Korei Północnej. Donoszono o przypadkach kanibalizmu | autor = ofensywawolnosci.pl | data dostępu = 2015-06-06}}</ref>. W tym samym roku rząd przyjął też [[konstytucja Korei Północnej|nową wersję konstytucji]]<ref>[https://web.archive.org/web/20120225210652/http://en.apa.az/news.php?id=108293 North Korea drops Communism from its Constitution]</ref>. Kolejną konstytucję przyjęto w 2009 roku. Nowa wersja konstytucji posiada sześć artykułów więcej niż wersja poprzednia z 1998 roku. Sekcja 2 Rozdziału VI „Przewodniczący i Narodowa Komisja Obrony” jest całkowicie nowa, a w artykułach 29 i 40 (odpowiednio Ekonomia i Kultura) słowo „komunizm” zostało usunięte, co stanowi cześć północnokoreańskiej polityki wycofania się z odwołań do tej ideologii<ref>{{Cytuj | url=http://leonidpetrov.wordpress.com/2009/10/12/dprk-has-quietly-amended-its-constitution/ | tytuł=DPRK has quietly amended its Constitution | Leonid Petrov's KOREA VISION<!-- Tytuł wygenerowany przez bota --> | opublikowany=leonidpetrov.wordpress.com | język=en | data dostępu=2017-11-24}}</ref>. Kim w czasie swoich rządów w XXI wieku ograniczył własny [[kult jednostki]] (przy czym zachował kult osoby Kim Ir Sena)<ref>[http://www.asianews.it/news-en/North-Korean-media-drop-Kim-Jong-Il%27s-glorifying-title-1926.html ''North Korean media drop Kim Jong Il’s glorifying title''], Asia News, 18.11.2004.</ref> i w nieznaczny sposób złagodził propagandę, podając prawdziwe informacje o m.in. katastrofach naturalnych i ich skutkach<ref>{{cytuj stronę | url = http://archive.is/pA3mY | tytuł = North Korea opens up, a little | data dostępu = 2012-11-08 | autor = Tim Johnson | opublikowany = The McClatchy Company | praca = | data = 2007-09-03 | język = en}}</ref>.
W XXI wieku rozpoczął mozolny proces modernizacji kraju. Uruchomił [[intranet]]ową sieć [[Kwangmyong (intranet)|Kwangmyong]] darmową dla mieszkańców kraju (dostęp do globalnego internetu otrzymali tylko rządzący<ref>[http://query.nytimes.com/gst/fullpage.html?res=9E0CEEDF173FF930A15753C1A9609C8B63&n=Top%2FReference%2FTimes%20Topics%2FPeople%2FK%2FKim%20Jong%20Il LINK BY LINK; The Internet Black Hole That Is North Korea - New York Times<!-- Bot generated title -->]</ref>) i zarezerwował dla KRLD własna domenę internetową<ref>{{cytuj stronę|url=http://web.archive.org/web/20120215052339/http://www.icann.org:80/en/minutes/prelim-report-11sep07.htm|tytuł=Informacja o przydziale domeny|opublikowany=ICANN|język=en|data dostępu=2015-07-11}}</ref>. Jako że Korea objęta była zagranicznymi sankcjami, rząd Korei wprowadził własny system operacyjny komputerów, [[Red Star OS]] oparty na wcześniejszych wersjach [[Linux]]a<ref name="ChosonSinbo">{{cytuj pismo|url=http://www.korea-np.co.jp/news/ViewArticle.aspx?ArticleID=22248|czasopismo=[[Choson Sinbo]]|tytuł=〈민족정보산업의 부흥 -상-〉}}</ref>. Kim choć w dalszym ciągu represjonował część wyznań religijnych to zezwolił na utworzenie w Korei pewnej liczby kościołów [[chrześcijaństwo|chrześcijańskich]] (religia ta była w różnych etapach istnienia Korei poddawana licznym represjom)<ref>[http://www.cerkiew.pl/index.php?id=86&tx_ttnews Serwis Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego – ''Biskupia Liturgia w Korei Północnej''] [dostęp: 24.10.2013.]</ref>.
Linia 105:
W czasie swych rządów złożył kilka wizyt zagranicznych: w Rosji we wrześniu 2001 r. spotkał się z prezydentem [[Władimir Putin|Władimirem Putinem]], a w sierpniu 2011 r. podczas kolejnej wizyty w Rosji rozmawiał z Dmitrijem Miedwiediewem{{r|Kim Il Jong Visits Russia}}. W maju 2010 roku rozmawiał z przywódcami chińskimi, w tym z przewodniczącym ChRL [[Hu Jintao]]{{r|news.bbc-8657688}}, do jego ponownej wizyty w Chinach doszło w sierpniu tego samego roku, gdy odwiedził on kraj wraz z synem [[Kim Dzong Un]]em{{r|guardian}}. Ostatnią wizytę w Chinach złożył w maju 2011 r. w rocznicę podpisania traktatu o przyjaźni między KRLD a ChRL{{r|china-content-22651894}}.
Kim Dzong Il nawiązał bliższe relacje z szeregiem państw kontynentu. Korea Północna według części informacji wysłała swój personel do [[Syria|Syrii]], gdzie wsparł on budowę syryjskiego programu atomowego<ref>{{cytuj stronę| url = http://www.nytimes.com/2007/10/14/washington/14weapons.html?_r=1&hp| tytuł =Israel Struck Syrian Nuclear Project, Analysts Say | data dostępu =2009-06-13| autor = DAVID E. SANGER | nazwisko = | imię = | autor link = | autor2 = | nazwisko2 = | imię2 = | autor link2 = | data = 2007-10-14| rok = | miesiąc = | format = | praca = | opublikowany =The New York Times| oznaczenie = | strony = | język =en | id = | cytat=}}</ref>. Kim wsparł też rząd Syrii w trakcie [[wojna domowa w Syrii|wojny domowej w tym kraju]]<ref>[http://www.nti.org/gsn/article/report-says-syria-resuming-missile-work-help-north-korea-iran/ „Report: Iran, North Korea Helping Syria Resume Building Missiles”.]</ref>. Kim prowadził zbliżoną politykę odnośnie [[Pakistan]]u, któremu to licznie eksportował broń (co przyczyniło się do pogorszenia relacji z [[Indie|Indiami]], z którymi niegdyś KRLD utrzymywała dobre relacje)<ref>[http://blogs.wsj.com/indiarealtime/2011/12/19/what-kim-jong-ils-death-means-for-india/ What Kim Jong Il’s Death Means for India – India Real Time – WSJ]</ref>. Przywódca kontynuował też zapoczątkowaną już w latach 80. XX wieku ścisłą współpracę z [[Iran]]em<ref name="stosunki">{{Cytuj stronę|url=http://archive.is/fotOj|tytuł=Kraj,Iran, Problemy,Program_nuklearny|język=pl}}</ref>.
==== Incydenty na linii Północ-Południe ====
Linia 118:
{{osobny artykuł|Śmierć i pogrzeb Kim Dzong Ila}}
{{wikinews|Kim Dzong Il nie żyje|śmierci Kim Dzong Ila}}
Przywódca zmarł 17 grudnia 2011{{r|Levi2013-s93}}. Dwa dni później media północnokoreańskie oficjalnie ogłosiły śmierć Kim Dzong Ila 19 grudnia 2011{{r|kcna-index-e}}. Spikerka telewizyjna [[Ri Chun Hi]] poinformowała, że powodem śmierci było ''fizyczne i psychiczne wyczerpanie organizmu''. Poinformowano również, iż zgon nastąpił dwa dni wcześniej podczas jazdy pociągiem, gdzie przywódca Korei Północnej miał rozległy [[Zawał mięśnia sercowego|zawał serca]]{{r|Kim Dzong Il nie żyje}}. 19 grudnia 2011 „Wielkim Następcą” zmarłego Kim Dzong Ila został ogłoszony Kim Dzong Un, który stanął również na czele komitetu pogrzebowego liczącego 232 osoby{{r|tvp-5957757|english.yonhapnews-HTML2}}. Kondolencje Korei Północnej przesłała Korea Południowa, a konkretnie południowokoreański minister ds. zjednoczenia<ref>[http://wiadomosci.gazeta.pl/wiadomosci/1,114881,10845484,Seul_wyslal_kondolencje_Korei_Pln__wz__ze_smiercia.html Kim Dzong Il nie żyje. Seul wysłał kondolencje<!-- Tytuł wygenerowany przez bota -->]</ref>. Swoje kondolencje złożyła duża liczba państw [[Afryka|Afryki]] i [[Azja|Azji]]. Były to m.in. [[Armenia]]<ref>{{Cytuj|tytuł=Armenian President condoles with the deceased – newspaper<!-- Tytuł wygenerowany przez bota -->|data dostępu=2017-11-24|opublikowany=news.am|url=http://news.am/eng/news/86641.html|język=en}}</ref> [[Azerbejdżan]]<ref>{{Cytuj stronę |url=http://web.archive.org/web/20120407091216/http://en.apa.az/news.php?id=162064|tytuł=Azerbaijan’s President offers condolences over death of Kim Jong-il|opublikowano=Azerbaijan Press Agency|data=2011-12-21|data dostępu=2011-12-21}}</ref>, [[Bahrajn]]<ref>http://www.kcna.co.jp/index-e.htm Condolatory Messages from King of Bahrain (27.12.2011)
== Obraz propagandowy ==
| |||