Język tagalski: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m bot aktualizuje linki do ethnologue.com |
|||
Linia 24:
'''Język tagalski, tagalog''' – jeden z najważniejszych na [[Filipiny|Filipinach]] (forma urzędowa tego języka nazywa się oficjalnie '''[[język filipiński|filipino]]'''). Należy do zachodniej gałęzi rodziny języków malajsko-polinezyjskich. Jest jednym z około 90 głównych spokrewnionych między sobą języków i dialektów, którymi posługują się mieszkańcy [[Filipiny|archipelagu filipińskiego]]. Jest to język macierzysty znaczącej części mieszkańców centralnych rejonów [[Filipiny|Filipin]], używa go około 24 miliony osób<ref name=autonazwa1 />.
Pierwotnie do zapisu '''języka starotagalskiego''' używano siedemnastu znaków graficznych (tzw. pismo [[baybayin]]). Trzy z nich przedstawiały pięć występujących w tym języku [[samogłoska|samogłosek]]. Oryginalne zabytki tego pisma w zasadzie do naszych czasów nie przetrwały. Postępujący od momentu przybycia na wyspy [[Hiszpanie|Hiszpanów]] proces [[
Pierwszą książką drukowaną w tym języku była wydana w [[1593]] ''Doctrina Christiana en lengua española y tagala''. [[Gramatyka|Gramatykę]] języka tagalskiego jako pierwszy opracował [[dominikanie|dominikanin]] Francisco de San José w wydanej w [[1610]] w [[Manila|Manili]] pracy „Arte y reglas de la lengua tagala”. W trzy lata później ukazał się [[słownik]] autorstwa [[Pedro de San Bonaventura|Pedra de San Bonaventury]] ''Vocabulario de la lengua tagala''. Fundamentalne znaczenie dla języka tagalskiego ma wydana w [[1940]] ''Gramatyka języka narodowego'' autorstwa pracowników Instytutu Języka Narodowego w [[Manila|Manili]]. Ukazuje ona wzorzec tego języka.
| |||