'''Filologia''' – jedna z [[nauka|nauk]] [[Nauki humanistyczne|humanistycznych]], badająca [[język (mowa)|język]] i [[literatura|literaturę]] kręgu cywilizacyjnego lub [[naród|narodu]]. Głównym przedmiotem jej badań jest [[tekst (literatura)|tekst]], a celem – jego komentarz i interpretacja.
WPowszechnie potocznymposzczególne ujęciufilologie jestokreślane tosą określenienazwami kierunkuskrótowymi, odpowiednichzarówno studióww humanistycznychodniesieniu do dziedziny nauki, jak i kierunku studiów, (np. [[polonistyka]] – filologia polska, [[filologia angielska|anglistyka]] – filologia angielska, [[romanistyka]] – filologia francuska, [[germanistyka]] – filologia niemiecka, [[iberystyka]] – filologia iberyjska) itd.
Cele nauk filologicznych były różnie określane naw różnych okresach rozwoju tej dyscypliny, i tak np. niemiecki romanista z przełomu XIX i XX wieku określa filologię jako „każdą naukę, której celem i zadaniem jest poznanie duchowych właściwości danego narodu […], o ile znalazły one lub ciągle jeszcze znajdują swój wyraz w języku i literaturze”<ref>[http://www.worldcat.org/title/handbuch-der-romanischen-philologie-gekurzte-neubearbeitung-der-encyklopadie-und-methodologie-der-romanischen-philologie/oclc/830143&referer=brief_results Gustav Körting, ''Handbuch der romanischen Philologie'', Leipzig 1896], str. 1.</ref>.
== Pochodzenie nazwy ==
Termin {{w języku|grc|φιλόλογος}} (philologos''philólogos'') pojawia się po raz pierwszy u [[Platon]]a (''Theatetus'' 146 A) i oznacza „miłośnika naukowej dyskusji”. Terminem φιλόλογοςtym określał się [[Eratostenes]], [[Aleksandria|aleksandryjski]] uczony, zajmujący się m.in. historią literatury.
Na gruncie łacińskim [[Cyceron]] określał mianem ''philologia'' studiowanie literatury (''Ad Atticum'' II 17,1).
{{Kontrola autorytatywna}}
[[Kategoria:Filologia| ]]
|