Samak Sundaravej: Różnice pomiędzy wersjami

Samak urodził się w [[Bangkok]]u. Miał pięcioro rodzeństwa. Uczył się w St. Gabriel College oraz w Assumption Commercial College. Studiował na Uniwersytecie Thammasat oraz [[Uniwersytet Chulalongkorn|Uniwersytecie Chulalongkorn]].

30 maja 2007 nakazem Sądu Najwyższego partia byłego [[premierzy Tajlandii|premiera]] [[Thaksin Shinawatra|Thaksina Shinawatry]] [[Thai Rak Thai]], została rozwiązana i wykluczona z uczestnictwa w nadchodzących wyborach. 29 lipca 2007 część dawnych działaczy tej partii postanowiło ubiegać się o mandat parlamentarny pod szyldem nowej partii i w tym celu powołało do życia nowe ugrupowanie, [[Partia Władzy Ludu]] (PPP, ''Palang Prachachan'').

24 sierpnia 2007 Samak Sundaravej został wybrany liderem nowej partii. W wyborach parlamentarnych 23 grudnia 2007 partia ''Palang Prachachan'' odniosła zwycięstwo, zdobywając 228 miejsc w 480-osobowym parlamencie<ref>[http://news.bbc.co.uk/2/hi/asia-pacific/7158354.stm "''Thaksin ally wins Thai election"''], BBC News, 23 grudnia 2007.</ref><ref>[http://www.swissinfo.ch/eng/news/international/Thaksin_looms_over_Thailand_s_post_coup_vote.html?siteSect=143&sid=8563032&cKey=1198392761000&ty=ti ''"Thaksin looms over Thailand's post-coup vote"''], Reuters (Swissinfo.ch), 23 grudnia 2007.</ref>. Jego partia utworzyła koalicję z pięcioma mniejszymi ugrupowaniami. 28 stycznia 2008 parlament powołał go na stanowisko szefa rządu<ref>[http://news.bbc.co.uk/2/hi/asia-pacific/7212516.stm ''"Thaksin ally elected as Thai PM"''], BBC News, 28 stycznia 2008.</ref>. 6 lutego 2008 zaprzysiężony został gabinet, w którym Sundarvej objął tekę ministra obrony<ref>[http://english.people.com.cn/90001/90777/6352004.html ''"Thailand's post-coup cabinet sworn in"''], People's Daily Online, 7 lutego 2008.</ref>.

18 czerwca 2008 opozycyjna Partia Demokratyczna wysunęła wotum nieufności wobec premiera i 7 ministrom<ref>[http://archive.is/JIX5 xinhuanet.com, ''"Thai Democrats launch no-confidence motion against PM and ministers in parliament"''], People's Daily Online, 18 czerwca 2008.</ref>. 27 czerwca 2008 parlament większością głosów zdołał odrzucić wotum nieufności<ref>[http://www.reuters.com/article/worldNews/idUSSP16114720080627 reuters.com, ''"Thai PM survives no-confidence motion as expected"''], Reuters, 27 czerwca 2008.</ref>.

8 lipca 2008 rząd Sundaraveja znalazł się ponownie w kryzysie, po tym jak Sąd Konstytucyjny orzekł, iż minister spraw zewnętrznych Noppadom Pattama, złamał konstytucję z powodu nieuzyskania zgody parlamentu przed podpisaniem porozumienia z [[Kambodża|Kambodżą]]<ref>[http://web.archive.org/web/20080804121729/http://afp.google.com/article/ALeqM5jW7yT69h_fFTKtjnwXORSDiMArVg afp.google.com, ''"Thai government in disarray as foreign minister resigns"''], AFP google, 10 lipca 2008.</ref>. Pattama podpisał w czerwcu 2008 porozumienie, w którym poparł władze Kambodży we wpisaniu przygranicznej świątyni Preah Vihear na [[Lista światowego dziedzictwa UNESCO|Listę światowego dziedzictwa UNESCO]]. Świątynia ta od lat pozostaje obiektem sporów między Tajlandią a Kambodżą, do której prawnie przynależy.

26 sierpnia 2008 na masową skalę rozpoczęły się w [[Bangkok]]u protesty uliczne, którym przewodził Sojusz Ludowy na rzecz Demokracji (PAD, ''People's Alliance for Democracy''). Protestujący domagali się ustąpienia premiera Sundaraveja z urzędu<ref>[http://news.bbc.co.uk/2/hi/asia-pacific/7581565.stm ''"Thai protesters 'want new coup'"''], BBC News, 26 sierpnia 2008.</ref>. Otoczyli siedzibę rządu oraz zablokowali główne lotniska w kraju. 28 sierpnia 2008 Samak Sundaravej zobowiązał się do nieużywania siły wobec protestantów, a dwa później po spotkaniu z królem [[Bhumibol Adulyadej|Bhumibolem Adulyadejem]] wykluczył możliwość swojej rezygnacji.

24 listopada 2009 Samak Sundaravej zmarł w szpitalu w Bangkoku. Przez rok zmagał się z [[Nowotwory wątroby|nowotworem wątroby]]<ref>{{cytuj stronę|url=http://www.timesonline.co.uk/tol/news/world/asia/article6929249.ece|tytuł=Ex-Thai prime minister Samak Sundaravej dies in Bangkok|data=24 listopada 2009|opublikowany=Times Online|język=en|data dostępu=2009-11-24}}</ref>.

{{Przypisy}}