Ulica Krakowskie Przedmieście w Warszawie: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
→Ważniejsze obiekty: drobne merytoryczne |
uzupełnienie |
||
Linia 73:
W 1861 Rada Administracyjna Królestwa Polskiego podjęła decyzję o wyburzeniu 14 domów na 12 posesjach, znajdujących się pomiędzy [[Figura Matki Boskiej Pasawskiej w Warszawie|figurą Matki Boskiej Passawskiej]] a placem przed [[Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny i św. Józefa Oblubieńca w Warszawie|kościołem karmelitów]]<ref>{{Cytuj książkę | nazwisko = Gajewski | imię = Marian | tytuł = Urządzenia komunalne Warszawy. Zarys historyczny | wydawca = Państwowy Instytut Wydawniczy | miejsce = Warszawa | data = 1979 | strony = 344 | isbn = 83-06-00089-7}}</ref>. Oprócz korzyści komunikacyjnych (dojazd do budowanego [[Most Kierbedzia|mostu Kierbedzia]])<ref>{{Cytuj książkę | nazwisko = Gieysztor | imię = Aleksander | tytuł = Warszawa. Jej dzieje i kultura | wydawca = Arkady | miejsce = Warszawa | data = 1980 | strony = 338 | isbn = 83-213-2958-6 | nazwisko2 = Durko | imię2 = Janusz}}</ref>, władze miały na względzie likwidację wąskich zaułków, które utrudniały działania rosyjskiej konnicy podczas tłumienia rozruchów<ref>{{Cytuj książkę | nazwisko = Zieliński | imię = Jarosław | tytuł = Atlas dawnej architektury ulic i placów Warszawy. Tom 7 | wydawca = Biblioteka Towarzystwa Opieki nad Zabytkami | miejsce = Warszawa | data = 2001 | strony = 35–36 | isbn = 83-88372-14-9}}</ref>. Projekt zrealizowano w 1865 organizując w miejscu wyburzonych budynków skwer z [[Fontanna na skwerze Batalionu Harcerskiego AK „Wigry”|fontanną]] (dziś znajdującą się pod [[Kino Muranów w Warszawie|kinem Muranów]]).
W 1866 ruszyła tędy linia [[Tramwaj konny|tramwaju konnego]] łączącego dworce: [[Dworzec Wiedeński|Wiedeński]] i [[Warszawa Wileńska|Petersburski]].
W latach 1886–1887 wyburzono cztery budynki (w tym Dwór pod Gwiazdą), przedłużając do Krakowskiego Przedmieścia ul. Miodową<ref>{{Cytuj książkę | nazwisko = Grygiel | imię = Tomasz | tytuł = Pałac Małachowskich i dom Roeslera | wydawca = Państwowe Wydawnictwo Naukowe | miejsce = Warszawa | data = 1982 | strony = 57 | isbn = 83-01-02662-6}}</ref>. Ulicę ''Nowo-Miodową'' otwarto dla ruchu kołowego w 1888, po przebudowie fasad budynków<ref>{{Cytuj książkę | nazwisko = Grygiel | imię = Tomasz | tytuł = Pałac Małachowskich i dom Roeslera | wydawca = Państwowe Wydawnictwo Naukowe | miejsce = Warszawa | data = 1982 | strony = 62 | isbn = 83-01-02662-6}}</ref>. Do przebicia ulicy obowiązek przepuszczania przechodniów z Krakowskiego Przedmieścia na ul. Miodową lub odwrotnie ciążył na właścicielach nieruchomości na której znajdowały się [[Pałac Małachowskich w Warszawie|pałac Małachowskich]] i [[Kamienica Roeslera i Hurtiga w Warszawie|kamienica Roeslera i Hurtiga]]<ref>{{Cytuj książkę | nazwisko = Grygiel | imię = Tomasz | tytuł = Pałac Małachowskich i dom Roeslera | wydawca = Państwowe Wydawnictwo Naukowe | miejsce = Warszawa | data = 1982 | strony = 41, 64 | isbn = 83-01-02662-6}}</ref>.
Ulica stała się reprezentacyjną arterią miasta, znajdowały się tu najlepsze sklepy. W 1907 uruchomiono oświetlenie elektryczne, a w 1908 [[tramwaj|tramwaj elektryczny]]. W okresie [[Okupacja niemiecka ziem polskich (1939–1945)|okupacji niemieckiej]] trakt przyjął nazwę ''Krakauer Strasse''.
| |||