Polska Żegluga Bałtycka: Różnice pomiędzy wersjami

Firma została powołana do życia w dniu 31 stycznia 1976 Zarządzeniem nr 8 [[Pierwszy rządRząd Piotra Jaroszewicza|Ministra Handlu Zagranicznego i Gospodarki Morskiej]]. Decyzja ta była podyktowana wyłącznie względami politycznymi. Oficjalnym powodem powstania była strategia mająca na celu tzw. aktywizację gospodarczą Pomorza Środkowego. Siedziba firmy została wyznaczona w Kołobrzegu, a pierwszym dyrektorem <!-- ([[Nomenklatura (polityka)|nomenklaturowym]]) Prawda historyczna, a nie POV--> został Jan Szymański. Zarządzeniem Nr 23 Ministra Handlu Zagranicznego i Gospodarki Morskiej z dnia 8 marca 1977 firma, zaczęła wykonywać usługi związane z obsługą promów, pasażerów i ładunków na przystaniach promowych w Gdańsku i Świnoujściu. W związku z tym 1 kwietnia 1977 roku nowo powstałe przedsiębiorstwo przejęło od [[Polskie Linie Oceaniczne|PLO]] 4 promy pasażersko-samochodowe: [[MF Gryf (1962)]], [[MF Skandynawia]], [[MF Wawel (1965)]] i [[MF Wilanów (1966)]]. Zarząd Portu Gdańsk przekazał [[Baza Promowa PŻB|przystań promową w Gdańsku]], a [[Zarząd Morskich Portów Szczecin i Świnoujście]] [[Terminal Promowy Świnoujście|przystań promową w Świnoujściu]]. Do pracy w PŻB przeszli marynarze z PLO oraz [[Polska Żegluga Morska|PŻM]], dzięki temu utrzymano istniejącą już na rynku markę ''Polferries''. 31 grudnia 1992 przekształcono Polską Żeglugę Bałtycką z przedsiębiorstwa państwowego w spółkę akcyjną.