* '''Protektorat Brytyjski''' – obejmujący obszar [[Palestyna|Palestyny]], [[Transjordania|Transjordanii]] i [[Irak]]u<ref>{{cytuj książkę | nazwisko = Pappe | imię = Ilan | autor link = | tytuł = The Making of the Arab-Israeli Conflict, 1947–1951 | wydawca = I. B. Tauris | miejsce = | rok = 1994 | strony = 3-4 | isbn =}}</ref>.
Arabowie sprzeciwili się tym planom i 7 marca 1920 [[Fajsal I]] ogłosił się [[królestwo Wielkiej Syrii|królem Wielkiej Syrii]]. Dokonał tego rząd [[Haszim al-Atasi|Haszima al-Atasiego]], wyłoniony przez [[Syryjski Kongres Narodowy|syryjski Kongres Narodowy]]. Tymczasem 19 kwietnia zebrała się w [[San Remo]] ''Naczelna Rada Koalicji''. Wielką Brytanię reprezentował [[George Curzon]], a Francję reprezentował Milleard. Obydwa państwa zgodziły się na realizację deklaracji Balfoura, przy czym miały być zagwarantowane wszystkie prawa religijne i obywatelskie Arabów. Umowa ta została włączona do traktatu pokojowego z Turcją<ref>{{cytuj pismo | nazwisko = | imię = | autor link = | tytuł = Zionist Aspirations: Dr Weizmann on the Future of Palestine | czasopismo = The Times| wolumin = | wydanie = | strony = 15| data = 1920-05-08| wydawca = | miejsce = | issn = | doi =}}</ref>. Francji oficjalnie powierzono terytorium [[Syria i Liban|Mandatu Syrii i Libanu]], co doprowadziło do wojny francusko-syryjskiej. W [[bitwa pod Majsalun|bitwie pod Majsalun]] 24 lipca 1920 Francuzi zwyciężyli, a Fajsal musiał uciec z Syrii do Wielkiej Brytanii. Na wieść o tym, [[Abd Allah I ibn Husajn|Abdullah]] przegrupował swoje siły z zamiarem wyzwolenia [[Damaszek|Damaszku]]. [[Winston Churchill]] zaprosił go wówczas na spotkanie i przekonał, aby Abdullah nie atakował brytyjskiego sojusznika – Francji. Churchill przekonał Abdullaha, że siły francuskie są silniejsze od arabskich, a Brytyjczycy nie chcą żadnego konfliktu z Francuzami. Abdullah zgodził się ustąpić. W marcu 1921 na konferencji w [[Kair]]ze Brytyjczycy podjęli decyzję, że Fajsal będzie rządził w brytyjskim terytorium mandatowym w [[Irak]]u, mimo że miejscowa ludność nic bliższego na jego temat nie wiedziała. Utworzenie monarchii w Iraku i wycofanie się z rządów bezpośrednich zdaniem Brytyjczyków miało pomóc w zaprowadzeniu pokoju w tym kraju. Natomiast Abdullaha nagrodzono za jego ustępstwo utworzeniem odrębnego protektoratu, który później stał się osobnym państwem. Z terytorium [[Palestyna (mandat)|Mandatu Palestyny]] wydzielono wówczas 78% obszaru, który był położony na wschód od rzeki [[Jordan (rzeka)|Jordan]]. W listopadzie 1920 przybył tutaj Abdullah, jednak faktyczną władzę sprawował brytyjski kapitan Alex Kirkbride. 1 kwietnia 1921 Abdullah rozpoczął panowanie jako emir Transjordanii. 11 kwietnia utworzył własny rząd. Datę tę uznaje się za powstanie Emiratu Transjordanii.
