Eric Clapton: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
→‎Albumy studyjne: poprawa linków
Linia 28:
[[Plik:Clapton.jpg|thumb|240px|Koncert [[19 czerwca]] [[1977]]]]
[[Plik:Eric Clapton Budokan 20061124.jpg|thumb|240px|Koncert [[24 listopada]] [[2006]]]]
'''Eric Patrick Clapton''', pseudonim ''Slowhand'' (ur. [[30 marca]] [[1945]] w [[Ripley (Surrey)|Ripley]] w [[Anglia|Anglii]]<ref name="www.allmusic.com">{{Cytuj stronę | url = http://www.allmusic.com/artist/eric-clapton-mn0000187478/biography | tytuł = Eric Clapton Biography | nazwisko = E Ruhlmann | imię = William | opublikowany = www.allmusic.com | język = en | data dostępu = 2015-08-08}}</ref>) – [[Wielka Brytania|brytyjski]] [[muzyk]] [[rock]]owy i [[blues]]owy, [[gitara|gitarzysta]], kompozytor, wokalista.
 
Członek wielu zespołów rockowych i jeden z najbardziej znanych symboli [[rock|muzyki rockowej]]. W [[2003]] pojawił się na 4. miejscu listy 100 największych gitarzystów wszech czasów magazynu "[[Rolling Stone]]", zaś w 2011 na miejscu 2.<ref>{{cytuj stronę| url = http://www.rollingstone.com/music/lists/100-greatest-guitarists-20111123/eric-clapton-20111122| tytuł = Rolling Stone's "The 100 Greatest Guitarists of All Time" Do you agree?| data dostępu = 2013-06-08| autor = | opublikowany = rollingstone.com| praca = | data = | język = en}}</ref>.
Linia 87:
Zanim Clapton spotkał się z Allmanem, The Dominos nagrali już trzy kawałki – "I Looked Away", "Bell Bottom Blues" i "Keep On Growing"; Allman zadebiutował na czwartym – "Nobody Knows You When You're Down And Out" i już do końca albumu dostarczał wspaniałej gry. Na brzmienie tego albumu wpłynął w dużej mierze blues i to właśnie tutaj wylansował się najmocniejszy materiał nagrany do tej pory przez Claptona oraz jedne z najlepszych przykładów jego gry na gitarze. Whitlock również dostarczył kilka świetnych numerów i swój mocny, soulujący głos.
 
Zespół, pomimo jego krótkiej kariery, dotykały wielkie tragedie. Claptonem wstrząsnęła wiadomość o śmierci Hendriksa. Zaledwie osiem dni wcześniej zespół nagrał ostrą wersję "Little Wing" w hołdzie właśnie dla Hendriksa; została ona ostatecznie dodana do albumu. W rok później, w przededniu pierwszej amerykańskiej trasy zespołu, Duane Allman zginął w wypadku motocyklowym. Niedolę Claptona powiększyło jeszcze cierpkie początkowe przyjęcie albumu, co go zdenerwowało i rozwiało jego złudzenia. Wcześniej (zapewne w swojej naiwności) spodziewał się, że płyta będzie oceniana za swoją wartość artystyczną, a nie za jego udział.
 
Wstrząśnięty zespół rozpoczął jednak trasę po Stanach. Clapton przyznawał później, że wszystko działo się wtedy z pomocą narkotyków i alkoholu. Mimo to z tego materiału powstał podwójny album na żywo – ''In Concert''. [[Derek and the Dominos]] rozpadli się w Londynie, tuż po rozpoczęciu nagrywania materiału na drugą płytę; Radle pozostał głównym basistą Claptona aż do lata [[1979]]; w maju [[1980]] zmarł z powodu alkoholu i narkotyków. Natomiast rozstanie Claptona z Whitlockiem było najwyraźniej bardziej osobiste i artyści wrócili do współpracy dopiero w roku [[2003]] – Clapton wystąpił gościnnie podczas występu Witlocka w programie ''Later with Jools Holland'', gdzie zagrał i zaśpiewał "Bell Bottom Blues", który to kawałek pojawił się później na DVD ''Later with Jools''. Kolejnym tragicznym przypisem do historii Dominosów był los perkusisty Jima Gordona, który okazał się niezdiagnozowanym [[schizofrenia|schizofrenikiem]]; parę lat później w psychotycznym ataku zamordował matkę przy pomocy młotka i został skazany na 14 lat więzienia. Po kilku latach odbywania wyroku został przeniesiony do zakładu dla umysłowo chorych, gdzie pozostaje do dzisiaj.
Linia 101:
 
=== Powrót ===
Pod koniec [[lata 70. XX wieku|lat 70.]] Clapton próbował pogodzić się z nowymi trendami w muzyce. Również w tym okresie pogrążył się w nałogu alkoholowym, którego skutkiem była hospitalizacja i rekonwalescencja na wyspie Antigua, gdzie później pomógł w założeniu ośrodka rehabilitacyjnego 'The Crossroads Centre', który pomaga ludziom walczącym z nałogami narkotykowym i alkoholowym.
 
W roku [[1981]] został zaproszony przez Martina Lewisa na imprezę dobroczynną organizowaną przez [[Amnesty International]], pt. 'The Secret Policeman's Other Ball'. Clapton przyjął zaproszenie i razem z [[Jeff Beck|Jeffem Beckiem]] wykonali kilka numerów – był to podobno ich pierwszy oficjalny wspólny występ na scenie. Trzy z utworów zostały później wydane na płycie, a jeden pojawił się w filmie dokumentującym to wydarzenie; występ zwiastował powrót artysty do wysokiej formy i sławy w nowym dziesięcioleciu.
Linia 127:
W [[2001]] roku nagrał album ''[[Reptile]]'', a w [[2002]] poprowadził koncert w [[Royal Albert Hall]] poświęcony [[George Harrison|George'owi Harrisonowi]], który rok wcześniej zmarł na raka. W koncercie wzięli również udział m.in. [[Paul McCartney]], [[Ringo Starr]], [[Jeff Lynne]], [[Tom Petty]] oraz [[Ravi Shankar]].
 
W roku [[2004]] wydał dwupłytowy album, na którym znalazły się covery legendy bluesa, [[Robert Johnson|Roberta Johnsona]]. W sierpniu tego roku wydał natomiast pierwszy album z nowymi nagraniami od pięciu lat – ''Reprise Records''.
 
20 maja 2006 roku Clapton wystąpił z byłym perkusistą [[Queen]] [[Roger Taylor (Queen)|Rogerem Taylorem]] i byłym frontmanem [[Pink Floyd]] [[Roger Waters|Rogerem Watersem]] w Highclere Castle. W sierpniu pojawił się na koncercie [[Bob Dylan|Boba Dylana]] w [[Ohio]]. Również w 2006 roku wydał płytę ''[[The Road to Escondido]]'', nagraną wspólnie z [[J.J. Cale]]'em; muzyka to m.in. blues, rock, country i folk. Artyści zadedykowali ten album wspólnemu zmarłemu przyjacielowi – Brianowi Roylance'owi. W 2008 roku nagrał z Steve Winwoodem album ''[[Live from Madison Square Garden (album Erica Claptona i Steve'a Winwooda)|Live from Madison Square Garden]]'', który ukazał się w następnym roku. W roku 2010 ukazał się album studyjny ''[[Clapton (album z 2010 roku)|Clapton]]'', a trzy lata później ''[[Old Sock]]''. 20 maja 2016 roku ukazał się 23. w kolejności studyjny album artysty zatytułowany "''[[I Still Do|]]''I Still Do'']]". Płyta zadebiutowała na 12. miejscu Oficjalnej Listy Sprzedaży w Polsce<ref>{{Cytuj|tytuł=Oficjalna lista sprzeda�y :: OLIS - Official Retail Sales Chart|data dostępu=2016-06-24|opublikowany=olis.onyx.pl|url=http://olis.onyx.pl/listy/index.asp?idlisty=1024&lang=}}</ref>
<references />.