Wikipedia

Muzyka liturgiczna: Różnice pomiędzy wersjami

Przeglądaj historię interaktywnie
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
← poprzednia edycjanastępna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 3:
'''Muzyka liturgiczna''' – [[muzyka]] służąca obrzędowi religijnemu, która według zaleceń władz danego [[Kościół (organizacja)|kościoła]] jest odpowiednia przy odprawianiu [[Liturgia|liturgii]].
 
W [[Kościół łaciński|Kościele katolickim]] reguły komponowania i wykonywania utworów muzycznych są [[Kodyfikacja|skodyfikowane]]. i określają je określająOkreślają je dokumenty papieskie i, soborowe, minstrukcje episkopatów, wprowadzenia do ksiąg liturgicznych itp.in Wśród najważniejszych dokumentów XX w. można wymienić:
* motu proprio ''Tra le sollecitudini'' [[Pius X|św. Piusa X]] ([[1903]]);
* motu proprio ''Divini cultus'' [[Pius XI|Piusa XI]] ([[1928]]), Mediator Dei ([[1947]]);
* motu proprio ''Musicae sacrae disciplina'' [[Pius XII|Piusa XII]] ([[1955]]);
* konstytucja [[sobór powszechny|soborowa]] ''Sacrosanctum Concilium'' ([[1963]]).
Udział muzyki w liturgii mogą również regulować instrukcje Kongregacji do spraw Seminariów i Uniwersytetów i do spraw Kultu. Muzyka spełnia rolę służebną w stosunku do liturgii i ma na celu uświęcać człowieka i głosić chwałę [[Bóg|Boga]]. Była też inna interpretacja muzyki liturgicznej, której reprezentantem był [[Pius XII]], zakładająca równorzędność muzyki wobec liturgii.
 
Muzyka spełnia rolę służebną w stosunku do liturgii i ma na celu uświęcać człowieka i głosić chwałę [[Bóg|Boga]]. Jest ona integralną częścią liturgii (nie "oprawą muzyczną")
Muzyka liturgiczna rozwinęła się z jednogłosowego [[Chorał gregoriański|chorału gregoriańskiego]]. Poprzez dodawanie doń głosów powstawały wielogłosowe formy [[organum]], konduktusu, [[motet]]u. Szczytową komplikację [[Polifonia|polifoniczną]] osiągnęła w twórczości kompozytorów [[Niderlandy (region historyczny)|niderlandzkich]]. Styl [[chór]]alny [[a cappella]] stał się wzorem muzyki kościelnej uznanym przez [[Sobór trydencki]] ([[1545]]-[[1563]]). [[Barok]] w kościele katolickim rozwinął gatunki wokalno-instrumentalne: [[oratorium]] i [[Kantata|kantaty]].▼
 
Głównym instrumentem są [[Organy|organy piszczałkowe]], jednak używane są też inne instrumenty, za zgodą miejscowego [[biskup]]a.
▲Muzyka liturgiczna rozwinęła się z jednogłosowego [[Chorał gregoriański|chorału gregoriańskiego]]. Poprzez dodawanie doń głosów powstawały wielogłosowe formy wielogłosowe: [[organum]], konduktusukonduktus, [[motet]]u. Szczytową komplikację [[Polifonia|polifoniczną]] osiągnęła w twórczości kompozytorów [[Niderlandy (region historyczny)|niderlandzkich]]. Styl [[chór]]alny [[a cappella]] stał się wzorem muzyki kościelnej, uznanym przez [[Sobór trydencki]] ([[1545]]-[[1563]]). [[Barok]] w kościele katolickim rozwinął gatunkiformy wokalno-instrumentalne, jak np.: [[oratoriumMsza (muzyka)|msze]], iczęści [[KantataLiturgia godzin|kantatyliturgii godzin]] itp.
 
Najważniejszym instrumentem wykorzystywanym w liturgii są [[Organy|organy piszczałkowe]], jednak używane są też inne instrumenty, określone przez dokumenty kościelne. Niedopuszczalne jest używanie instrumentów elektronicznych oraz używanych w muzyce rozrywkowej.
 
[[Luteranizm|Kościół luterański]] wykształcił swój własny [[Chorał luterański|chorał]], śpiewany najpierw jednogłosowo, później zaś w technice [[Kontrapunkt (muzyka)|nota contra notam (kontrapunkt)]].
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/wiki/Muzyka_liturgiczna”