Demokracja elektroniczna: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m MalarzBOT: wstawiam brakujący szablon {{Przypisy}}
źródła/przypisy, poprawa linków, akt., kat., wikizacja
Linia 3:
W szerszym znaczeniu termin "demokracja elektroniczna" obejmuje również elektroniczny dostęp obywateli do informacji i usług organów [[Administracja państwowa|administracji państwowej]].
 
== Początki ==
Założenie to powstało około lat 70-80 jako „teledemokracja”. Zwracała uwagę na potrzebę sięgnięcia do telewizji, teleinformatyki i wideo w celu odnowienia praktyk politycznych. Rozpatrywanie jej wymagało interwencjonizmu państwowego, ponieważ często, nieoficjalnie wykorzystywana była do podniesienia rangi wybranych przedsiębiorców. Tego typu postęp technologiczny widziany był także jako dźwignia pozwalająca unowocześniać społeczeństwo.
Wraz z każdą falą "nowych technologii" budzą się nadzieje na udoskonalenie demokracji za sprawą narzędzi pozwalających na przekraczanie przeszkód instytucjonalnych. Koncepcja powstała w latach siedemdziesiątych-osiemdziesiątych i określana była jako "teledemokracja". Nakazywała zwrócenie się w stronę telewizji, teleinformatyki i wideo, by odnowić praktyki polityczne. Koniecznym do jej rozpatrywania był [[interwencjonizm]] państwowy, który w postępach technologicznych upatrywał dźwignię pozwalającą na unowocześnianie społeczeństwa.
 
W latach dziewięćdziesiątych wraz z rozwojem świata cyfrowego pojęcie przekształcone zostało w "demokrację elektroniczną" czy też "cyberdemokrację". Miało ono spełniać marzenia o społeczeństwie bez pośredników, w którym obywatele aktywni i lepiej poinformowani za sprawą dostępu do stron sieci, mogliby swobodnie wypowiadać się na forach, wybierać swoich przedstawicieli i określać swoje priorytety polityczne w ramach bezpośredniej i zgodnej "silnej demokracji", zgodnie z pragnieniami [[Benjamin Barber|Benjamina Barbera]].<ref>Éric Maigret, ''Socjologia komunikacji i mediów'', Oficyna Naukowa, Warszawa 2012</ref>
W latach 90 zaczęto używać określeń takich jak „demokracja elektroniczna” czy „cyberdemokracja”. Zaczęto opierać się na rozroście cyfrowego świata, który umożliwić miał stworzenie świata pozbawionego pośredników, a dostęp do informacji i aktywności w sieci przeznaczony byłby dla obywateli „oświeconych”. Uzyskaliby oni możliwość swobodnego wypowiadania myśli, określaniu priorytetów politycznych i wyborze swoich przedstawicieli w ramach „silnej demokracji”<ref>Eric Maigret, ''Socjologia komunikacji i mediów'', Warszawa: Oficyna Naukowa, 2012, s. 446-447, ​ISBN 9788377370094​.</ref>.
 
== Działanie demokracji elektronicznej ==
Linia 36 ⟶ 37:
* [[informatyka społeczna]]
* [[przykłady elektronicznego głosowania]]
{{Przypisy|przypisy=}}
 
<references />
{{Przypisy}}
 
== Bibliografia ==
Linia 43 ⟶ 44:
* {{Cytuj książkę |nazwisko = Osiński| imię = Joachim| autor link = | tytuł = Administracja publiczna na progu XXI wieku. Wyzwania i oczekiwania| wydawca = Szkoła Główna Handlowa| miejsce = Warszawie| rok = 2008| strony = | isbn = 978-83-7378-377-5}}
* {{Cytuj książkę |nazwisko = Sakowicz| imię = Marcin| autor link = | tytuł = Modernizacja samorządu terytorialnego w procesie integracji Polski z Unią Europejską| wydawca = Szkoła Główna Handlowa w Warszawie| miejsce = | rok = 2009| strony = | isbn = 83-7378-281-5}}
* EricÉric Maigret,  ''Socjologia komunikacji i mediów'', Oficyna Naukowa, Warszawa 2012,. s.ISBN 446978-447, ​ISBN 9788377370094​.83-7737-009-4
 
== Linki zewnętrzne ==