Atanazy I (patriarcha Konstantynopola): Różnice pomiędzy wersjami

Zachowało się około 180 listów Atanazego. Część z nich została opublikowana ( Talbot A.-M. The Correspondence of Athanasius I, Patriarch of Constantinople, Washington, 1975 (CFHB; Vol. 7), TS Miller ,Thomas J. The Monastic Rule of Athanasios I (OCP. 1996. Vol. 62. s. 353-371). Z imieniem Atanazego tradycja łączy też dwie mowy katechetyczne ( Beck . Kirche und Theol. Literatur. s. 692). Prawdopodobnie jemu należy również przypisać hymn liturgiczny ku czci błogosławionej dziewicy Maryi na dwa głosy, którego kolejne strofy tworzą [[akrostych]] alfabetyczny, zaczynający się od słów: «Αμβροσίας κόσμῳ τὴν τροφήν» (Ambrozję świata opisuję), podpisany jako "utwór„utwór świętego Atanazego, patriarchy Konstantynopola, młodszego (τοῦ νέου)»” (Θεοτοκάριον. Βόλος, 199.112. Σ. 54-5654–56). Atanazemu przypisuje się też kanon na dwa głosy ku czci św Łazarza galicyjskiego (założyciela klasztoru, w którym Atanazy przebywał), zaczynający się od słów «Διελθὼν τὸν γνόφον τῆς σαρκὸς» (Przechodząc przez ciemności ciała), zawierający akrostych «Δέδεξο, πάτερ, ὕμνον Αθανασίου» (Przyjmij, Ojcze pieśń Atanazego), który zachował się w rękopisie z XIV w. (. Ath. Laur Ω 138 Fol 8v -... 9v) (.. Ταμεῖον. Ν 183 Σ 81)<ref name="Bar"/>.

Istnieją dwa żywoty Atanazego z XIV wieku: Teoktysta Studyty (BHG, N 194) i Józefa Kalofeta (BHG, N 194s). Spod pióra Teoktysta Studyty wyszły również skrócony życiorys patriarchy, jego pochwała i opis pośmiertnych cudów Atanazego ( Talbot A.-M. Faith Healing in Late Byzantium: The Posthumuous Miracles of the Patriarch Athanasios I of Constantinopole by Theoktistos the Stoudite Brooklyn (Massachusetts), 1983)<ref name="Bar"/>.