Bolesław III płocki: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
drobne redakcyjne
m MalarzBOT: przenoszę odnośniki bezpośrednio za poprzedzający tekst (WP:CHECK#67)
Linia 55:
W [[1351]] Bolesław III wziął udział razem z Kazimierzem Wielkim i [[Ludwik Węgierski|Ludwikiem Andegaweńskim]] w wyprawie przeciwko [[władcy Litwy|władcy litewskiemu]] [[Kiejstut Giedyminowicz|Kiejstutowi]]. Wyprawa zakończyła się pełnym sukcesem, zwłaszcza że [[15 lipca]] [[1351]] udało się zawrzeć z [[Litwini|Litwinami]] układ rozejmowy na mocy którego Kiejstut zobowiązał się przyjąć chrześcijaństwo i w tym celu został oddany pod opiekę księcia płockiego w charakterze honorowego jeńca. Wkrótce okazało się jednak, że ze strony Kiejstuta był to tylko zabieg dyplomatyczny, gdyż pięć dni później zdecydował się on na ucieczkę, korzystając z ataku podążających za oddziałami Bolesława wojsk litewskich. W pościgu za Kiejstutem Bolesław III zginął trafiony strzałą z łuku, a władca litewski nie niepokojony już przez nikogo wrócił do siebie.
 
Zmarły [[20 sierpnia]] [[1351]] Bolesław III został pochowany w katedrze płockiej. Nigdy się nie ożenił i nie zostawił następców. Księstwo płockie po jego śmierci zostało podzielone pomiędzy książąt mazowieckich, braci - [[Siemowit III|Siemowita III]] i [[Kazimierz I warszawski|Kazimierza]] Trojdenowica (dostał się im [[Gostynin]] i [[Sochaczew]]), i króla Polski ([[Płock]] i [[Wizna]], Ziemia Zakroczymska). 18 września 1351 obaj bracia złożyli hołd lenny królowi Kazimierzowi. Ostateczna rezygnacja od zobowiązań lennych Mazowsza przez cesarza Karola IV, nastąpiła 26 lutego 1360 na sejmie Rzeszy w Norymberdze.<ref>{{Cytuj|autor=Andrzej Nowak|tytuł=Dzieje Polski. Tom III. "Królestwo zwycięskiego orła"; str. 54 - 55.|data=Kraków 2017}}</ref>.
 
{{Przypisy}}