Down on the Upside: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
MastiBot (dyskusja | edycje)
m Bot: Dodanie tytułów do linków w przypisach (patrz FAQ); zmiany kosmetyczne
m MalarzBOT: przenoszę odnośniki bezpośrednio za poprzedzający tekst (WP:CHECK#67)
Linia 30:
<br />
Prace nad albumem rozpoczęły się w lipcu 1995 roku<ref name="drama">"Soundgarden Man in Near Death Drama". ''[[Kerrang!]]''. March 16, 1996.</ref>. Mając napisanych już kilka utworów, zespół zrobił sobie przerwę, aby wystąpić na kilku festiwalach w Europie, gdzie mogli wypróbować nowy materiał na żywo<ref>Atkinson, Peter. "Soundgarden: From Superunknown to Superstars". ''Jam''. May 24, 1996.</ref>. Następnie sporą część kompozycji nagrali w miesiąc, w studiu Litho. Zespół zamierzał wprowadzić rzeczy, których dotąd nie próbował, a także używać większej gamy materiałów<ref name="buzzword">"Down on the Upside". ''The Buzz Word''. August 1996</ref>. Zespół starał się stworzyć "żywą atmosferę" albumu<ref name="raygun">Appleford, Steve. "Soundgarden". ''[[Ray Gun (magazine)|Ray Gun]]''. June 1996.</ref>, oraz wyeksponować dźwięki, które producenci zazwyczaj starają się usunąć<ref name="controversy">"Soundgarden's New Video Causes Controversy". ''[[Toronto Sun]]''. May 10, 1996.</ref>. Zespół spędził w studiu mniej czasu, niż podczas pracy nad poprzednią płytą<ref name="Hard Music 1996">"Soundgarden". ''Hard Music''. June 1996.</ref>.
Cornell opisał proces tworzenia albumu jako "szybszy i łatwiejszy".<ref> name="blackholesons"</ref>. Większość materiału została napisana przez Cornella i Shepherda, na płycie znalazło się 6 kompozycji tego ostatniego. Z tego powodu pojawiły się w grupie spięcia, zwłaszcza na linii Cornell-Thayil. Gitarzysta nie akceptował decyzji wokalisty, który chciał odejść od cięższego grania, które było dotąd znakiem rozpoznawalnym Soundgarden<ref name="soundgardensplit">Colopino, John. "Soundgarden Split". ''[[Rolling Stone]]''. May 29, 1997.</ref>. Skutkiem tego konfliktu, jest tylko jeden utwór Thayila na płycie, "Never the Machine Forever", do którego napisał tekst i muzykę. Był to także ostatni nagrany utwór, jaki zespół nagrał<ref>Turman, Katherine. "Soundgarden: Seattle's Sonic Boom". ''Metal Edge''. July 1996.</ref>. Wstępny zarys utworu pojawił się na jam session Thayila z Gregiem Gilmore<ref name="upbeat">Maloof, Rich. "Kim Thayil of Soundgarden: Down on the Upbeat". ''Guitar Magazine''. July 1996.</ref>. We wkładce dołączonej do płyty, Thayil wymienił Gilmore'a jako inspirację. Odnośnie procesu komponowania, Thayil powiedział: "To może być trochę irytujące, jeśli nie jest się zadowolonym ze swojego wkładu twórczego, ale z drugiej strony, wciąż pisałem wszystkie sola i tak naprawdę nie było ograniczeń, w częściach przelanych na gitarę"<ref> name="upbeat"</ref>. Cornell natomiast stwierdził "W tym czasie mieliśmy gotowy materiał, Kim miał zaś ochotę na granie ciężej. Po prostu chcieliśmy odkryć nowsze rzeczy."<ref> name="raygun"</ref>
<br />