Władysław opolski: Różnice pomiędzy wersjami

Władysław Kazimierzowic umarł 27 sierpnia lub 13 września (według innych źródeł) 1281 ewentualnie 1282 roku<ref>Wojciech Dominiak, ''Ostatni władca Górnego Śląska'', Racibórz 2009, s. 280. {{ISBN|978-83-89802-80-4}}</ref> i pochowany został najprawdopodobniej w kościele dominikańskim w Raciborzu. Pozostawił po sobie jedną córkę o dyskusyjnym imieniu (pojawiła się hipoteza, że nazywała się [[Konstancja wodzisławska|Konstancja]]<ref>Za tym poglądem opowiedzieli się: J. Tęgowski, ''Konstancja'', „Poczet żon królewskich”, [w:] „Magazyn Razem”, 1987, nr 1, s. 31–32; J. Sperka, ''Konstancja'', [w:] A. Barciak (red.), ''Książęta i księżne Górnego Śląska'', Katowice 1995, s. 78–79; S.A. Sroka, ''Konstancja'', [w:] K. Ożóg, S. Szczur (red.), ''Piastowie. Leksykon biograficzny'', Kraków 1999, s. 728–729. Jako domysł traktował go K. Jasiński, ''Rodowód Piastów śląskich'', wyd. II, Kraków 2007, cz. III, s. 542–543, przyp. 3.</ref>, była ona żoną Henryka Probusa) i czterech synów, którzy wkrótce podzielili między siebie jednolite dotąd księstwo opolsko-raciborskie, byli to (według starszeństwa): [[Mieszko cieszyński]], [[Kazimierz bytomski]], [[Bolko I opolski]] i [[Przemysław raciborski]].

 

{{Przypisy}}