Chance Vought F-8 Crusader: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
→‎Opis konstrukcji: szablon, int., drobne redakcyjne
Linia 79:
Wymagania stawiane przez marynarkę były dość trudne do spełnienia. Wyposażenie samolotu we wzmocnione podwozie do lądowania na lotniskowcach, hak hamujący i składane skrzydła, prowadziło do wzrostu masy, która z kolei powodowała pogorszenie osiągów maszyny. Z kolei przystosowanie do lotów z wysokimi prędkościami prowadziło do pogorszenia parametrów w locie z niskimi prędkościami podczas lądowania.
 
Inżynierowie firmy Vought, aby sprostać wszystkim stawianym wymaganiom, zastosowali {{fakt|niecodzienne i unikalne}} rozwiązanie płata o zmiennym [[Kąt natarcia|kącie zaklinowania]]. Dla polepszenia własności lotnych przy niskich prędkościach, płat, obracający się na sworzniu, mógł zostać uniesiony siłownikiem hydraulicznym w przedniej jego części, zmieniając kąt zaklinowania o 7°. Dla zwiększenia bezpieczeństwa zastosowano dodatkowy system pneumatyczny zastępujący hydrauliczny w przypadku jego awarii.
 
Podniesienie płata i zwiększenie kąta natarcia prowadziło do zmniejszenia prędkości samolotu podczas startu i lądowania (działając dodatkowo jak hamulec aerodynamiczny) oraz polepszało widoczność do przodu z kabiny pilota. Uniknięto też stosowania długiej goleni [[podwozie (lotnictwo)|podwozia]] przedniego, będącego jedną z wad poprzedniego projektu Voughta, ''F7U''.
Linia 85:
Wiele części samolotu, takich jak szkielet główny i poszycie tylnych partii kadłuba w okolicach dopalaczy, wykonano z [[Tytan (pierwiastek)|tytanu]]. Około 25% pokrycia kadłuba i skrzydeł wykonano ze stopów [[Magnez|magnezu]].
 
Dziobowa część kadłuba, poprzedzająca kabinę pilota, zawiera wyposażenie [[Awionika|awioniczne]]. Następnie znajduje się komora uzbrojenia, a za nią komora podwozia przedniego. Zbiorniki paliwa zabudowano w części środkowej i w skrzydłach. Podwozie główne składa się do przodu, w kierunku dziobu samolotu. W tylnej części kadłuba zabudowano silnik turboodrzutowy ''Pratt & Whitney J57-P-11'' o ciągu 43,2 kN i 65,7 kN z dopalaniem.<br />
W komorze uzbrojenia zamontowano cztery działka [[Działko Colt Mk 12|Colt Mk 12]] kalibru 20 mm z zapasem 144 sztuk amunicji na działko. Ponadto po obu stronach kadłuba zamontowano szyny dla dwóch pocisków rakietowych [[AIM-9 Sidewinder]]. Samolot nie posiadał żadnych węzłów podwieszeń pod skrzydłami, za to na spodzie kadłuba zamontowano wciągany zasobnik z 32 [[niekierowany lotniczy pocisk rakietowy|niekierowanymi pociskami rakietowymi]] kalibru 70 mm ''Mighty Mouse''. W wersjach produkcyjnych jednak zasobnik ten był rzadkością, a jeśli już był, to zazwyczaj usuwano go i zaślepiano otwór w kadłubie.
 
W komorze uzbrojenia zamontowano cztery działka [[Działko Colt Mk 12|Colt Mk 12]] kalibru 20 mm z zapasem 144 sztuk amunicji na działko. Ponadto po obu stronach kadłuba zamontowano szyny dla dwóch pocisków rakietowych [[AIM-9 Sidewinder]]. Samolot nie posiadał żadnych węzłów podwieszeń pod skrzydłami, za to na spodzie kadłuba zamontowano wciągany zasobnik z 32 [[niekierowany lotniczy pocisk rakietowy|niekierowanymi pociskami rakietowymi]] kalibru 70 mm ''Mighty Mouse''. W wersjach produkcyjnych jednak zasobnik ten był rzadkością, a jeśli już był, to {{fakt|zazwyczaj usuwano go i zaślepiano otwór w kadłubie}}.
Wczesne wersje ''Crusaderów'' posiadały duże zbiorniki paliwa o pojemności 5300 litrów zapewniające długotrwałość lotu w granicach 3 godzin i praktycznie nie stosowało się zbiorników zewnętrznych.
 
Wczesne wersje ''Crusaderów'' posiadałymiały duże zbiorniki paliwa o pojemności 5300 litrów zapewniające długotrwałość lotu w granicach 3 godzin i praktycznie{{doprecyzuj}} nie stosowało się zbiorników zewnętrznych.
 
== Służba ==