Polska Partia Socjalistyczna (na emigracji): Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m zamieniam magiczny ISBN na szablon |
|||
Linia 14:
IV Zjazd PPS odbył się 28-29 września 1957 r. w [[Londyn]]ie. Przewodnictwo w Radzie Centralnej objął Adam Ciołkosz, zaś przewodniczącym CKZ został ponownie Jan Kwapiński.
Po 1956 r. zaczął się rozdźwięk pomiędzy [[Zygmunt Zaremba|Zygmuntem Zarembą]] a Adamem Ciołkoszem na tle strategii i taktyki PPS. Ciołkosz był zwolennikiem konsolidacji środowisk emigracyjnych broniących praw Polski na świecie, trwania państwa na wygnaniu. Był również zdecydowanym antykomunistą, sceptycznie nastawionym do reform w PRL. Zaremba nie interesował się emigracją, zdecydowany był na budowanie lewicowego, ideowego oddziaływania na kraj, uważając, że perspektywą Europy Środkowej jest proces uniezależniania i demokratyzacji przebiegający wewnątrz kraju.
Spór spowodował wykluczenie z PPS w kwietniu 1960 r. Adama Ciołkosza, który natychmiast powołał Centralny Komitet Odbudowy PPS. Tym samym na emigracji do 1960 do 1987 r. funkcjonowały równolegle dwie organizacje pod nazwą PPS. Jedna pod nazwą "Centralny Komitet PPS", druga pod nazwą "Centralny Komitet Zagraniczny PPS".
| |||