[[Sahara Zachodnia]] pierwotnie była [[Kolonia (geografia polityczna)|kolonią]] [[Hiszpania|hiszpańską]] zwaną [[Sahara Hiszpańska|Saharą Hiszpańską]]. Maroko już w latach 50. próbowało zbrojnie opanować region angażując się w [[wojna o Ifni|wojnę o InfiIfni]], próba spotkała się jednak ze znacznym oporem hiszpańskich wojsk kolonialnych wspartych również przez oddziały [[Francja|Francji]] na skutek czego wojska marokańskie zostały zmuszone do odwrotu. W następnych latach ludność [[Sahrawi]] (mieszkańcy Sahary Zachodniej) próbowała zorganizować ruch niepodległościowy, który byłby w stanie oderwać kraj od Hiszpanii. W 1966 powstał Ruch Wyzwolenia dążący do utworzenia niepodległego państwa zachodniosaharyjskiego. Kulminacyjnym działaniem niepodległościowców była nieudana [[intifada Zemla]] z 1970, w której Sahrawi starli się z oddziałami hiszpańskimi<ref> Espina Barrio, Ángel B. (2003). ''Emigración e Integración Cultural. Antropología en Castilla y León e Iberoamérica, V. Salamanca: Ediciones Universidad de Salamanca – Aquilafuente'', 50. s. 121. {{ISBN|84-7800-710-5}}.</ref>. W 1973 Sahrawi podjęli kolejną próbę organizacji i utworzyli niepodległościowy [[Front Polisario]] (właściwie Ludowy Front Wyzwolenia As-Sakijja al-Hamra i Rio de Oro), który podjął się zbrojnych działań wymierzonych w administracje kolonialną<ref name=PWN>{{Cytuj stronę |url=http://encyklopedia.pwn.pl/haslo/Polisario-Front;3959547.html |tytuł= Polisario Front (PWN)}}</ref>. Dwa lata później schorowany dyktator Hiszpanii [[Francisco Franco]] zgodził się na wycofanie z kraju i zorganizowanie [[referendum]] niepodległościowego.
