Karta SIM: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
poprawienie drugiego odnośnika
Referencje - teraz są w polskiej wersji
Linia 6:
'''Karta SIM''' ({{ang.|subscriber identity module}}), '''moduł identyfikacji abonenta''' – [[karta mikroprocesorowa]] początkowo wielkości [[karta kredytowa|karty kredytowej]] (85 × 54 mm), później znacznie zredukowana (25 × 15 mm, mini-SIM), zmniejszona (15 × 12 mm, mikro-SIM) i zminimalizowana (12,3 × 8,8 mm, nano-SIM), z wbudowaną pamięcią i [[mikroprocesor]]em.
 
Karta SIM służy do identyfikacji [[abonent]]a i pozwala na przechowywanie pewnej niewielkiej ilość [[dane|danych]], na&nbsp;przykład wybranych kontaktów z telefonu lub SMS-ów. Pełni ona niejako funkcję klucza dostępowego do sieci komórkowej. Na wewnętrznej stronie karty znajdują się pozłacane pola, czyli styki, które za pośrednictwem gniazda karty SIM łączą ją z modemem aparatu telefonicznego sieci komórkowej. Konkretny egzemplarz karty ma przypisany swój odrębny kilkunastocyfrowy (typowo, 20-<ref>{{Cytuj | autortytuł = ITU-T | tytuł =Specyfikacja ITU-T Recommendation E.118, "The international telecommunication charge card", Revisionwer. "05/2006"}}</ref> lub 22-cyfrowy<ref>{{Cytuj | autortytuł = ETSI | tytuł =Specyfikacja ETSI Recommendation GSM 11.11, "Specifications of the SIM-ME Interface", Versionwer. 3.16.0}}</ref>) numer identyfikacyjny '''ICCID''' (ang. ''integrated circuit card identifier''), najczęściej wydrukowany na samej karcie SIM.
Operatorzy różnych sieci telefonii komórkowej, sprzedając aparaty z [[abonament]]em, zazwyczaj zaopatrywali je w tak zwane [[SIM-lock]]i – blokady uniemożliwiające korzystanie w nich z kart SIM innych operatorów. W Polsce już tylko sieć Orange sprzedaje aparaty z taką blokadą; pozostali operatorzy z tego zabezpieczenia zrezygnowali.