August Wilhelm Bach: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m int.
Linia 2:
'''August Wilhelm Bach''' (ur. [[4 października]] [[1796]] w [[Berlin]]ie, zm. [[15 kwietnia]] [[1869]]) – [[kompozytor]] i [[organy|organista]] [[Niemcy|niemiecki]], [[pedagog]] muzyczny. Nie był spokrewniony z rodziną [[Johann Sebastian Bach|Johanna Sebastiana Bacha]]{{r|MGG}}{{r|Grove}}{{r|Lexikon}}.
 
Jego ojciec Gottfried Bach pracował jako organista w berlińskim [[Kościół Trójcy Świętej w Berlinie|Kościele Trójcy Świętej]]. Ojciec był pierwszym nauczycielem muzyki Augusta Wilhelma, a także towarzyszył mu w jego praktyce kościelnej. Po ukończeniu szkoły średniej około 1813 r. pracował poza Berlinem jako prywatny nauczyciel muzyki. Po śmierci ojca w 1814 r. powrócił do Berlina, mając nadzieje na sukcesję po ojcu na stanowisko organisty w kościele Trójcy Świętej. Otrzymał jednak stanowisko organisty w berlińskim Kościele św. Gertrudy. Kontynuował edukację muzyczną u Carla Friedricha Zeltera (kontrapunkt i fuga) i Ludwiga Bergera (fortepian), a później u Carla Wilhelma Henninga w grze na [[skrzypce|skrzypcach]]. W 1815 r. Został członkiem berlińskiej Singakademie, a w październiku 1816 r. został organistą w berlińskim [[Kościół Mariacki w Berlinie|Kościele Mariackim]]. W następnych latach poszerzał swoją wiedzę muzyczną podczas podróży zagranicznych. W latach 1819-1820 miałpobierał lekcje u Michaela Gottharda Fischera.
 
Bach otrzymał w 1820 r. otrzymał propozycję objęcia stanowiska dyrektora muzycznego i pedagoga w [[Szczecin]]ie. Nie przyjął jej, lecz propozycja ta pomogła mu w otrzymaniu w 1822 r. stanowiska nauczyciela gry na organach i teorii muzyki w Królewskim Instytucie Muzyki Kościelnej w Berlinie. Założycielem i Dyrektorem nowo powstałego Instytutu został nauczyciel Bacha - Carl Friedrich Zelter. W 1826 r. Bach został Komisarzem Królewskiej Dyrekcji Budowy Organów w celu monitorowania projektu budowy organów w [[Prusy (państwo)|Prusach]]. Z wiedzy zebranej podczas pełnienia tego stanowiska powstał krótki przewodnik po budowanych w tym czasie instrumentach oraz ówczesnych twórcach organów.
 
W 1832 roku, po śmierci Carla Friedricha Zeltera Bach został jego następcą jako dyrektor Instytutu Muzyki Sakralnej i pozostał na tym stanowisku do końca życia. [[:de:Preußische Akademie der Künste|Pruska Akademia Sztuki]] mianowała go w 1833 r. nauczycielem i członkiem Senatu. Uczył teorii muzyki i kompozycji na wydziale kompozycji muzycznej. W 1845 r. Otrzymałotrzymał pruski [[Order Orła Czerwonego]] IV klasy; W 1858 roku został mianowany profesorem królewskim.
 
Zmarł w Berlinie w kwietniu 1869 roku w wieku 72 lat i został pochowany na cmentarzu św. Marii i św. Mikołaja w dzielnicy Prenzlauer Berg.