Hilary Minc: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Paweł Ziemian BOT (dyskusja | edycje)
m Redukuję wywołanie Szablon:Przypisy i dodaję nagłówek
Kemot696 (dyskusja | edycje)
→‎Życiorys: gimnazjum
Linia 21:
 
== Życiorys ==
Urodził się w [[Żydzi|żydowskiej]] rodzinie Oskara Minca i Stefanii z domu Fajersztajn. Uczęszczał do I Gimnazjum w Warszawie przy ul. Żurawiej 49<ref>Henryk Janczewski „Całe życie z Warszawą“ PIW 1986, ISBN 83-06-01409-X, str. 47</ref>. W okresie międzywojennym wstąpił do [[Związek Niezależnej Młodzieży Socjalistycznej|Związku Polskiej Młodzieży Socjalistycznej]] i do Związku Młodzieży Komunistycznej (ZMK, następnie [[Komunistyczny Związek Młodzieży Polskiej|KZMP]]). Od 1921 członek [[Komunistyczna Partia Polski|KPRP/KPP]]. W 1922 obwodowiec ZMK na na teren [[Zagłębie Dąbrowskie|Zagłębia Dąbrowskiego]], województwa krakowskiego, [[Śląsk Cieszyński|Śląska Cieszyńskiego]] i [[Górny Śląsk|Górnego Śląska]], a w latach 1922–1923 członek Komitetu Centralnego KZMP. Później studiował prawo i ekonomię w [[Polska|Polsce]], a następnie we [[Francja|Francji]], gdzie się doktoryzował. W 1928 wydalony z kraju przez władze francuskie. Udał się do [[Moskwa|Moskwy]], gdzie przebywał tam do początku 1929, pracując jako ekonomista. Przyjęty do [[Komunistyczna Partia Związku Radzieckiego|Wszechzwiązkowej Komunistycznej Partii (bolszewików)]], był wykładowcą Komitetu Moskiewskiego WKP(b). Skierowany do Polski, tu powołany do wojska, ukończył [[Szkoła Podchorążych Rezerwy Piechoty w Zambrowie|Szkołę Podchorążych Rezerwy Piechoty w Zambrowie]]. W 1931 zaczął pracować w sekcji naukowo-badawczej [[Główny Urząd Statystyczny|Głównego Urzędu Statystycznego]] w Warszawie, następnie był radcą w Departamencie Spisów Ludności. Z ramienia GUS przeprowadzał w 1935 spis ludności [[Gdynia|Gdyni]]. W latach 1931–1935 członek, następnie sekretarz Centralnej Redakcji Krajowej KC KPP. Za działalność komunistyczną w 1937 usunięty z GUS. Pracował następnie w Biurze Planowania Krajowego przy [[Ministerstwo Skarbu|Ministerstwie Skarbu]], badał problem tzw. zbędnych rąk w rolnictwie (ukryte [[bezrobocie]] agrarne), później zatrudniony w Biurze Planowania Magistratu m.st. Warszawy.
 
Po [[Kampania wrześniowa|agresji III Rzeszy i ZSRR na Polskę]] przeniósł się do okupowanego przez [[Armia Czerwona|Armię Czerwoną]] [[Lwów|Lwowa]]. W grudniu 1939 wyjechał do [[Samarkanda|Samarkandy]], gdzie był wykładowcą ekonomii i historii WKP(b) w Instytucie Gospodarki Narodowej.