Prześladowania Świadków Jehowy w III Rzeszy: Różnice pomiędzy wersjami

7 grudnia 1921 roku decyzja Rady Rzeszy nadała niemieckiemu Oddziałowi [[Strażnica – Towarzystwo Biblijne i Traktatowe|Towarzystwa Strażnica]] osobowość prawną. W 1922 roku prawnie uznano niemiecki Oddział za stowarzyszenie użyteczności publicznej. W czerwcu 1923 roku siedzibę Biura Oddziału Międzynarodowego Stowarzyszenie Badaczy Pisma Świętego przeniesiono do [[Magdeburg]]a. Ta korporacja prawna poprzez Biuro Oddziału nadzorowała działalność utworzonego w 1926 roku stowarzyszenia pod nazwą ''Internationale Bibelforscher-Vereinigung, Deutscher Zweig'' (Międzynarodowe Stowarzyszenie Badaczy Pisma Świętego, Oddział niemiecki [w skrócie IBV]){{odn|Walter Köbe|2010|s=321}}. W następnym roku zostało ono zarejestrowane przez lokalny sąd w Magdeburgu<ref>{{cytuj książkę | tytuł = Status prawny w Unii Europejskiej | wydawca = Watchtower | rok = 2016 | strony = 2 | url = https://download-a.akamaihd.net/files/content_assets/08/1012748_E_cnt_1.pdf | język = en}}</ref>. W 1931 roku po przyjęciu rezolucji na serii kongresów Badacze Pisma Świętego przyjęli nową, oficjalną nazwę – „Świadkowie Jehowy”. Jednakże w Niemczech również w okresie późniejszym byli znani jako „Badacze Pisma Świętego” (''Bibelforscher'') lub „Poważni Badacze Pisma Świętego” (''Ernste Bibelforscher''), zaś korporację prawną określano skrótem IBV<ref group=uwaga>W nazistowskich dokumentach najczęściej posługiwano się określeniem „Bibelforscher” (często jako skrót „BiFo” lub „Bifo”) albo też skrótem „IBV”.</ref>{{odn|Walter Köbe|2010|s=326}}.