Wincenty Teofil Popiel: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m Dodaję nagłówek przed Szablon:Przypisy |
m →Życiorys: lit. |
||
Linia 47:
Był synem Konstantego i Zofii z hr. Badenich. Ukończył kursy prawnicze w Warszawie, po których pracował w sądownictwie. Po śmierci ojca wrócił na wieś i tam podjął decyzję o wstąpieniu do kieleckiego seminarium, które ukończył w 1849. [[sakrament święceń|Święcenia kapłańskie]] otrzymał 5 sierpnia 1849<ref name=HC>''Hierarchia Catholica medii et recentioris aevi'', t. VIII, Patavium 1978, s. 460. {{lang|la}}</ref>. Studiował w [[Leuven|Lowanium]], gdzie otrzymał tytuł doktora teologii, i w Rzymie. Po powrocie do Kielc został profesorem seminarium i pełnił funkcję wiceregensa<ref name="Ś. p. X. Wincenty Popiel">{{cytuj pismo|url=http://mbc.malopolska.pl/dlibra/docmetadata?id=43203&from=publication|tytuł=Ś. p. X. Wincenty Popiel|czasopismo=[[Czas (dziennik)|Czas]]|wolumin=Nr 568, r. 65|data=1912-12-09|strony=1|data dostępu=2017-08-16}}</ref>.
16 marca 1863<ref name=HC/> papież [[Pius IX]] mianował go [[biskup diecezjalny|biskupem diecezjalnym]] [[diecezja płocka|diecezji płockiej]]. [[sakra|Sakrę biskupią]] przyjął 6 grudnia 1863 z rąk [[Henryk Ludwik Plater|Henryka Ludwika Platera]]<ref>K.R. Prokop, ''Sukcesja święceń biskupich pasterzy kościoła warszawskiego (1798–2007)'', „Prawo Kanoniczne”, t. 53, Warszawa 2010, s. 354.</ref>. W 1868 został zesłany do Nowogrodu Wielkiego. Dopiero układy między stolicą Apostolską a rządem rosyjskim położyły kres banicji. Bullą
Zmarł w nocy 7/8 grudnia 1912 w Warszawie<ref>{{Cytuj pismo | tytuł = Kronika. Z kroniki żałobnej | czasopismo = [[Głos Rzeszowski]] | strony = 6 | data = Nr 51 z 15 grudnia 1912 | url = http://www.pbc.rzeszow.pl/dlibra/docmetadata?id=1857}}</ref>. Został pochowany w krypcie arcybiskupów warszawskich w [[bazylika archikatedralna św. Jana Chrzciciela w Warszawie|archikatedrze św. Jana Chrzciciela w Warszawie]].
| |||