Wawel: Różnice pomiędzy wersjami

 

Inni uważają, że owo „wąwel” oznaczało „wyniosłość wśród mokradeł”, którymi otoczone było wzgórze<ref>{{Cytuj książkę |tytuł = Encyklopedia Krakowa| wydawca = Wydawnictwo Naukowe PWN| miejsce = Warszawa – Kraków| rok = 2000| strony = 1033| rozdział = Wawel |isbn = 83-01-13325-2}}</ref>, od „wą” (odpowiednik dzisiejszego „w”) i „wel” (wilgoć, woda) co oznaczało miejsce położone „w wodzie, otoczone wodą”<ref>Maria Malec, ''Słownik etymologiczny nazw geograficznych Polski'', Warszawa 2003, s. 256–257, {{ISBN|83-01-13857-2}}.</ref>, według [[Stanisław Rospond (językoznawca)|Stanisława Rosponda]] ''wąwel'' = ''[[grąd]]'', tj. „miejsce wyniosłe i suche wśród łąk błotnistych, ostrów oblany wodą” od [[Język prasłowiański|psł.]] ''*vъlь'' = [[Język staropolski|stpl.]] ''wel'', ''wla'' (stąd: [[Wleń]])<ref>Stanisław Rospond, ''Słownik etymologiczny miast i gmin PRL'', Wrocław 1984, s. 166–168, 418.</ref>. Zestawia się tutaj „Wąwel” z nazwami miejscowymi typu [[Wąwelnica]], [[Wąwolnica (powiat puławski)|Wąwolnica]], [[Wąwelno]] jednak nie tłumaczy [[Proces fonetyczny|procesu fonetycznego]], który miałby doprowadzić do przejścia ą → a ([[Jan Długosz]] Wąwolnicę dwukrotnie podaje jako ''Wanwelnycza'', wcześniej w 1325-1327 r. zapisano ''Wanvelnitia''<ref>Kazimierz Rymut, ''Nazwy miast Polski'', Wrocław 1980, s. 258.</ref>, w 1377 r. ''Wanwelnicza'', jeszcze w 1531 r. ''Vanwelnicza'', czyli z [[Proteza (językoznawstwo)|protezą]] samogłoski nosowej w postaci „an”, a brak takich zapisów w stosunku do Wawelu).<br />Dawniej doszukiwano się też genezy nazwy w [[Metoda porównawcza (językoznawstwo)|zgodnościach]] [[Języki bałtyckie|bałto]]-[[Języki słowiańskie|słowiańskich]], [[Język litewski|litewskiemu]] rdzeniu ''au'', ''av'', ''va'', ''avr'', ''var'', ''vavr'', ''babr'', miał odpowiadać [[Język staroruski|ruski]] ''varъ'', polski ''wał'', stąd według [[Mikołaj Akielewicz|Mikołaja Akielewicza]] nazwa wsi Wawr, [[Wawer]] → Wanwoł, Wąwel, Wawel, tj. miejsce obwarowane<ref>Mikołaj Akielewicz, ''[http://www.archive.org/details/gramatykajzykal00akiegoog Gramatyka języka litewskiego: głosownia]'', Poznań 1890, s. 85.</ref>.<br />

 

== Historia ==