Jan Mitręga: Różnice pomiędzy wersjami

'''Jan Karol Mitręga''' (ur. [[21 kwietnia]] [[1917]] w [[Michałkowice|Michałkowicach]], zm. [[8 listopada]] [[2007]] w [[Katowice|Katowicach]]) – polski [[polityk]] [[komunizm|komunistyczny]], [[Ministerstwo Energetyki|minister]] górnictwa i energetyki]] w latach 1959–1974, wiceprezes [[Rada Ministrówwiceprezes w Polsce|Rady Ministrów]] w latach 1970–1975. [[Ambasadorowie Polski|Ambasador PRL]] w [[Czechosłowacja|Czechosłowackiej Republice SocjalistycznejCzechosłowacji]] od 1975 do 1982. Poseł na [[Sejm Rzeczypospolitej Polskiej|Sejm]] [[Polska Rzeczpospolita Ludowa|PRL]] [[Posłowie na Sejm Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej III kadencji|III]], [[Posłowie na Sejm Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej IV kadencji|IV]], [[Posłowie na Sejm Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej V kadencji|V]] i [[Posłowie na Sejm Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej VI kadencji|VI]] kadencji.

Urodzony w [[Polska|polskiej]] rodzinie o tradycjach powstańczych i narodowych, był synem Karola i Marii. W 1935 wstąpił do Związku Młodzieży Socjalistycznej, a w 1936 do [[Komunistyczny Związek Młodzieży Polskiej|Komunistycznego Związku Młodzieży Polskiej]]. Od 1937 pracował na [[Kopalnia Węgla Kamiennego Michał|kopalnii węgla kamiennego Michał„Michał”]] w [[Michałkowice|Michałkowicach]]. W czasie [[II wojna światowa|II wojny światowej]] był współorganizatorem akcji strajkowej wymierzonej w politykę [[Niemcy|Niemiec]], sprzeciwiającej się 10-godzinnemu systemowi pracy. W 1945 stanął na czele [[konspiracja|konspiracyjnej]] Rady Zakładowej, czuwającej nad tym, by [[Niemcy]] nie zniszczyli zakładu pracy podczas swojej [[ewakuacja|ewakuacji]]. W latach 1947–1952 był szefem Rady Zakładowej KWK Michał. W 1952 ukończył [[Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie|Akademię Górniczo-Hutniczą]] w [[Kraków|Krakowie]]. W latach 1945–1970 był członkiem Zarządu Głównego [[Związek Zawodowy Górników w Polsce|Związku Zawodowego Górników]], a w latach 1955–1975 prezesem Zarządu Głównego [[Stowarzyszenie Inżynierów i Techników|Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Górnictwa]].

Od stycznia 1945 należał do [[Polska Partia Robotnicza|Polskiej Partii Robotniczej]], z którą w grudniu 1948 przystąpił do [[Polska Zjednoczona Partia Robotnicza|Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej]]. W latach 1946–1949 był instruktorem i zastępcą kierownika Wydziału Ekonomicznego Komitetu Wojewódzkiego partii w [[Katowice|Katowicach]], a od 1950 do 1952 kierownikiem Wydziału Węglowego KW PZPR. W czerwcu 1952 został powołany do pracy jako podsekretarz stanu w [[Ministerstwo Energetyki|Ministerstwie Górnictwa i Energetyki]]. W tym czasie powołał Międzyresortową Komisję Węgla Kamiennego. W lipcu 1959 awansował na urząd ministra tego resortu, który pełnił do września 1974. W latach 1961–1975 był członkiem [[Komitet Centralny Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej|Komitetu Centralnego PZPR]], a w latach 1962–1975 [[poseł|posłem]] na [[Sejm Rzeczypospolitej Polskiej|Sejm]] [[Polska Rzeczpospolita Ludowa|PRL]] [[Posłowie na Sejm Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej III kadencji|III]], [[Posłowie na Sejm Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej IV kadencji|IV]], [[Posłowie na Sejm Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej V kadencji|V]] i [[Posłowie na Sejm Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej VI kadencji|VI]] kadencji. W latach 1975–1981 pełnił funkcję [[Ambasadorowie Polski|ambasadora PRL]] w [[Czechosłowacja|Czechosłowacji]].

Od 1935 był członkiem (seniorem) [[Związek Harcerstwa Polskiego|ZHPZwiązku Harcerstwa Polskiego]]. [[Doctor honoris causa|Doktor honoris causa]] [[Uniwersytet Ekonomiczny w Katowicach|Akademii Ekonomicznej w Katowicach]] (1972). W latach 1988–2006 był szefem Fundacji Nagród i Wyróżnień im. Bohaterów Wieży Spadochronowej, która wspiera działania biednej młodzieży. Działał w katowickim kole [[Związek Kombatantów RP i Byłych Więźniów Politycznych|Związku Kombatantów RP]] i Byłych Więźniów Politycznych]]. Był uważany za człowieka [[Władysław Gomułka|Władysława Gomułki]], którego uważał za największego polskiego patriotę po 1945. Wspierał działania [[generał]]agenerała [[Mieczysław Moczar|Mieczysława Moczara]] na Górnym [[Górny Śląsk|Górnym Śląsku]]u. Teksty Jana Mitręgi zamieszczał lewicowo-narodowy „[[Tygodnik Ojczyzna]]”.

W 2007 obchodzono jubileusz 90. lat Jana Mitręgi, otrzymał on z rąk prezydenta [[Siemianowice Śląskie|Siemianowic Śląskich]] [[Jacek GuzGuzy|Jacka Guzego]] przyznany mu przez Radę Miasta tytuł Honorowego Obywatela Siemianowic Śląskich. 7 listopada 2007 źle się poczuł i trafił do szpitala, gdzie zmarł następnego dnia w godzinach porannych; przyczyną śmierci był wylew. 14 listopada 2007 został pochowany na [[Cmentarz przy ul. Francuskiej w Katowicach|cmentarzu przy ul. Francuskiej w Katowicach]].

* [[Order Odrodzenia Polski|Krzyż Komandorski z Gwiazdą [[Order Odrodzenia Polski|Orderu Odrodzenia Polski]] (1997)<ref>{{Monitor Polski|1997|38|377}}</ref>

* Złoty [[Krzyż Zasługi|Złoty Krzyż Zasługi]]