Prześladowania Świadków Jehowy w III Rzeszy: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Johannes Steyer – The Buchenwald Series
drobne merytoryczne
Linia 133:
 
== Sytuacja po wojnie ==
Po zakończeniu II wojny światowej – zarówno w wyniku prześladowań, jak też [[uchodźstwo|uchodźstwa]] – pozostało w Niemczech 7000 Świadków Jehowy<ref>{{Cytuj książkę | autor = Watchtower | tytuł = Purple Triangles – “Forgotten Victims” of the Nazi Regime | wydawca = [[Strażnica – Towarzystwo Biblijne i Traktatowe|Towarzystwo Strażnica]] | miejsce = Selters/Taunus | data = 1999 | strony = 31 | język = en}}</ref>. Znaleźli się oni w dwóch strefach. Na zachodzie Niemiec działali w pełni legalnie. Jednakże w ciągu pierwszych dwóch dekad powojennych nie ukazał się żaden artykuł naukowy poruszający temat postawy Świadków Jehowy wobec III Rzeszy. Pierwszą naukową pracą poruszającą ten temat było opracowanie Friedricha Zipfla z roku 1965 pod mylącym tytułem ''Kirchenkampf in Deutschland'' („Walka Kościołów w Niemczech”). Do 1991 roku niemieckie sądy odmawiały ofiarom wypłaty odszkodowań, argumentując, że odmowa pełnienia służby wojskowej nie wynikała z przekonań religijnych{{odn|Detlef Garbe|2010|s=248–252}}. Natomiast w [[radziecka strefa okupacyjna w Niemczech|radzieckiej strefie okupacyjnej Niemiec]] Świadków Jehowy czekały dalsze prześladowania i kolejne ofiary śmiertelne, a wolność religijną odzyskali dopiero w roku 1990. W roku 1970 organa władzy państwowej NRD, w tym Urząd ds. Wyznań, zleciły opublikowanie obszernego dzieła ''Dokumentation über die Wachtturm-Gesellschaft'' („Dokumentacja o Towarzystwie Strażnica”). Dzieło to opracowane przez nieznanych autorów przy współpracy ze [[Ministerstwo Bezpieczeństwa Państwowego NRD|służbami bezpieczeństwa]] Stasi, wydał były Świadek Jehowy Manfred Gebhard<ref group=uwaga>Manfred Gebhard (ur. 1943) w latach 1963–1967 należał do społeczności Świadków Jehowy w NRD. W tym okresie został współpracownikiem Stasi zarejestrowanym jako TW „Kurt Berg”. Jako młoda, osoba prywatna nie mógł mieć dostępu do tajnych archiwów państwowych, ponieważ takiego dostępu często odmawiano historykom i dziennikarzom. W okresie późniejszym Manfred Gebhard otwarcie zdystansował się od Urzędu ds. Wyznań w NRD oraz przeinaczeń i zakłamań w tym opracowaniu, uznając własną zgodę na zamieszczenie swojego nazwiska bez zapoznania się z wynikiem końcowym za błąd.</ref>. Miało ono legitymować zakaz działalności i prześladowania Świadków Jehowy w NRD przez władze komunistyczne (w latach 1950–1961 w komunistycznych więzieniach zmarło 60 Świadków Jehowy, zarówno mężczyzn, jak i kobiet, a 12 osób otrzymało kary dożywocia, zamienione później na 15 lat więzienia<ref>{{Cytuj pismo | autor = Watchtower | tytuł = Z mrocznego lochu w Alpy Szwajcarskie | czasopismo = Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy | wydawca = [[Strażnica – Towarzystwo Biblijne i Traktatowe|Towarzystwo Strażnica]] | wolumin = CXXV | strony = 28 | issn = 1234-1150 | data = 1 czerwca 2004 | url = http://wol.jw.org/pl/wol/d/r12/lp-p/2004406#h=35:0-40:301}}</ref>). Koncentrowało się ono na poddaniu w wątpliwość rzeczywistego sprzeciwu Świadków Jehowy wobec reżimu nazistowskiego. W działania te włączyły się później również amerykańskie środowiska [[neonazizm|neonazistów]], a z prześladowanych bez skrupułów zrobiono prześladowców{{odn|Detlef Garbe|2010|s=252–255}}.
 
Aż do lat 90. XX wieku badacze w bardzo niewielkim stopniu zajmowali się tematem prześladowań Świadków Jehowy w okresie III Rzeszy. Dopiero badania dr. Detlefa Garbe, opublikowane 1993 roku w książce ''Zwischen Widerstand und Martyrium. Die Zeugen Jehovas im „Dritten Reich.”'' („Między oporem a męczeństwem. Świadkowie Jehowy w Trzeciej Rzeszy.”), zaczęły zmieniać ten stan rzeczy. W roku 1994 Sybil Milton, główny historyk [[United States Holocaust Memorial Museum|Amerykańskiego Muzeum Ofiar Pamięci Holocaustu]] w Waszyngtonie zainicjowała seminarium w Muzeum Ofiar Pamięci Holocaustu poświęcone prześladowaniom Świadków Jehowy. W muzeum tym losy Świadków Jehowy przedstawiono na przykładzie [[Helene Gotthold]]. Jesienią 1997 roku po raz pierwszy [[Strażnica – Towarzystwo Biblijne i Traktatowe|Towarzystwo Strażnica]] przy współpracy z Instytutem Fritza Bauera we Frankfurcie, Muzeami Obozów Koncentracyjnych w Wewelsburgu i Neuengamme, Federalnym Ośrodkiem Kształcenia Politycznego oraz innymi instytucjami zorganizowało w Niemczech serię konferencji poświęconych temu tematowi. Od tego czasu większa grupa autorów zainteresowała się tematem prześladowań Świadków Jehowy{{odn|Hans Hesse|2010|s=10, 11}}, a od połowy lat 90. Świadkowie Jehowy nie są już pomijani w tematach wystaw prezentowanych w obozach koncentracyjnych{{odn|Detlef Garbe|2010|s=256}}.
Linia 201:
* {{Cytuj stronę | url = https://www.ushmm.org/wlc/en/article.php?ModuleId=10005394 | tytuł = Jehovah's Witnesses | autor = Holocaust Encyclopedia | opublikowany = ushmm.org | język = en | data dostępu = 2017-02-28}}
* {{Cytuj stronę | url = https://www.tygodnikprzeglad.pl/fioletowy-trojkat-smierci/ | tytuł = Fioletowy trójkąt śmierci | nazwisko = Adam Molenda | data = 14 listopada 2004 | opublikowany = tygodnikprzeglad.pl | data dostępu = 2017-03-01}}
* {{Cytuj stronę | url = http://chgs.elevator.umn.edu/asset/viewAsset/57db0cca7d58ae59323be48c#5882470a7d58aea029d418e5 | tytuł = Johannes Steyer – „The Buchenwald Series” | autor = Center for Holocaust & Genocide Studies | praca = University of Minnesota | opublikowany = chgs.elevator.umn.edu | język = en | data dostępu = 2018-02-09}}
 
[[Kategoria:Historia Świadków Jehowy]]