Wersja z 12:06, 15 lut 2018 edytuj John Belushi (dyskusja \| edycje) Redaktorzy 117 892 edycje zbędne linkowanie dat ← poprzednia edycja		Wersja z 12:11, 15 lut 2018 edytuj anuluj edycję John Belushi (dyskusja \| edycje) Redaktorzy 117 892 edycje drobne redakcyjne następna edycja →
Linia 69: == Historia == === Średniowiecze === Należy zaznaczyć, że sami maronici zaprzeczają, jakoby ich Kościół kiedykolwiek był heretycki i rzeczywiście brak bezpośrednich tego dowodów. Z pewnością nigdy nie został oficjalnie potępiony jako taki. Według wersji maronickiej ustanowienie odrębnego [[patriarcha]]tu maronickiego było skutkiem długotrwałego braku patriarchy w [[Antiochia (Turcja)\|Antiochii]], bowiem od czasu najazdu arabskiego rezydował on w [[Konstantynopol]]u (od 685), a potem w ogóle przestał być powoływany (w latach 702–742). Jednakże wersji tej nie potwierdzają żadne źródła pochodzące spoza kręgu maronickiego, w szczególności spisy patriarchów antiocheńskich nie wymieniają [[~~Święty~~ Jan Maron\|~~świętego~~św. Jana Marona]], który miałby być pierwszym maronickim patriarchą. Nazwa Kościoła pochodzi od imienia jego założyciela ~~świętego~~– św. Marona (arab. ''Maroun'') – mnicha, pustelnika, kapłana i nauczyciela, cudotwórcy i uzdrowiciela, żyjącego w II połowie IV wieku w górach [[Taurus (góry w Turcji)\|Taurus]] nad rzeką [[Orontes]] w Syrii, na terenie [[patriarcha Antiochii\|patriarchatu Antiochii]]. ~~Święty~~Św. Maron pozostawił po sobie maronitów – liczne grono uczniów i naśladowców, tworzących zwartą grupę, mieszkającą w [[monaster]]ze Beit-Maroun. Maronici uznali naukę [[sobór chalcedoński\|soboru chalcedońskiego]], co postawiło ich w opozycji do antiocheńskich [[monofizytyzm\|monofizytów]] ([[Syryjski Kościół Ortodoksyjny\|jakobitów]]). Wskutek prześladowań ze strony monofizytów maronici w V wieku poczęli stopniowo przenosić się w góry Libanu, których mieszkańców ''nawrócili do swoich nauk''. W VII wieku w kościele Wschodu, już wówczas podzielonym na odłam monofizycki i [[melchici\|melchicki]], doszło do następnej herezji – [[monoteletyzm]]u. Maronici odrzucili tę herezję, wskutek czego zaczęli ich prześladować również [[melchici]]. Do tego doszedł podbój tych terenów przez [[Arabowie\|Arabów]]. Po potępieniu monoteletyzmu przez [[sobór konstantynopolitański III]] w 681 roku doszło do całkowitej migracji maronitów w góry Libanu, gdzie w roku 687 w dolinie Jbeil obrali własnego patriarchę – świętego Jana Marona [chronologia się zapętla], biskupa [[Al-Batrun\|Botrys]] w Libanie. Pod jego wodzą maronici pokonali bizantyjską karną ekspedycję w bitwie pod [[Amjun\|Amioun]] (694). Po nieudanej próbie powrotu do Antiochii w 938 roku patriarchowie pozostali w dolinie Batroun. Maronici zamieszkiwali trudno dostępne górskie doliny, a najazd arabski spowodował ich całkowite odcięcie od reszty Kościoła, który był przekonany o ich wyginięciu. Linia 107: == Linki zewnętrzne == * [http://www.stmaron.org/ Wiele materiałów, między innymi dokładna historia maronitów] {{lang\|en}} * [http://www.magazyn.ekumenizm.pl/content/article/20031024163444907.htm Historia Kościoła maronickiego] ~~– www.magazyn.~~ekumenizm.pl] * [http://www.maronite-heritage.com/ Strona poświęcona maronickiemu dziedzictwu] {{lang\|en}} * [http://www.beith-morounoye.org/ Strona syryjskich maronitów] {{lang\|en\|fr\|ar}}

Kościół maronicki: Różnice pomiędzy wersjami