Andreas Vesalius: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m Poprawiam Szablon:Przypisy i dodaję nagłówek |
rozszerzenie, poprawiono niektóre informacje |
||
Linia 2:
'''Andreas Vesalius''', '''Wesaliusz''', właśc. '''Andries van Wesel''' lub '''Andre Wesale''' (ur. [[31 grudnia]] [[1514]] w [[Bruksela|Brukseli]], zm. [[15 października]] [[1564]] na [[Zakintos]]<ref>{{cytuj stronę| url = http://encyklopedia.pwn.pl/haslo.php?id=3992607 | tytuł = Encyklopedia PWN | data dostępu = 2010-10-17| język = pl}}</ref>) – [[flamandowie|flamandzki]] uczony, twórca nowożytnej [[anatomia|anatomii]].
Urodził się w Brukseli, w rodzinie o tradycjach medycznych (jego ojciec był aptekarzem cesarza [[Karol V Habsburg|Karola V]]). Studiował ''humanae litterae'' na [[Katolicki Uniwersytet w Lowanium|uniwersytecie w Leuven]] w latach 1529-33<ref>Dominowały tam nadal wpływy arabskie</ref>, a następnie między 1533 a 1536, w Paryżu, pod kierunkiem [[Franciscus Sylvius|Sylwiusza]]. Ostatnim etapem jego studiów była nauka [[Uniwersytet w Padwie|uniwersytecie w Padwie]], gdzie w wieku 23 lat, w 1537 otrzymał
W 1543<ref>{{cytuj książkę |nazwisko= Gierowski|imię= Józef Andrzej|autor link= Józef Andrzej Gierowski|tytuł=Historia Włoch|wydanie= |wydawca= Zakład Narodowy im. Ossolińskich|miejsce= Wrocław|rok= 1986|isbn= 83-04-01943-4|strony= 224}}</ref>
Krytyka Galena spowodowała niechęć innych uczonych, w szczególności zajadłe ataki ze strony byłego mentora Vesaliusa – Sylviusza. Zrezygnował więc z profesury w Padwie i przeniósł się do Brukseli, gdzie poślubił Annę van Hamme; w 1544 został nadwornym lekarzem Karola V; jego kariera jako lekarza rozwijała się bardzo dobrze, a w 1556 został przez cesarza podniesiony do rangi hrabiego i otrzymał dożywotnią pensję{{r|dunn}}. W 1559 przeniósł się do Madrytu na dwór [[Filip II Habsburg|Filipa II]], króla Hiszpanii. W 1564 został oskarżony przez [[Inkwizycja hiszpańska|inkwizycję]] o morderstwo - po tym, gdy podczas sekcji zmarłego szlachcica okazało się, że serce „denata” wciąż słabo bije. Król zamienił karę na pielgrzymkę do Jerozolimy. W drodze powrotnej Vesalius
Wesaliusz jako jeden z pierwszych odważył się na dokładne zbadanie zwłok ludzkich, wykazując przy tym liczne błędy w dziełach Galena; błędy będące wynikiem nieuzasadnionego, a bezwzględnego przenoszenia stosunków anatomicznych panujących u zwierząt na organizację ciała ludzkiego. Wskutek tych poprawek i sprostowań popadł w spór ze swym nauczycielem, Sylwiuszem, stanowczym zwolennikiem Galena, a także innym sławnym badaczem – [[Bartolomeo Eustachi|Eustachiuszem]]. Spór ten przyczynił się do rozwoju [[anatomia porównawcza zwierząt|anatomii porównawczej zwierząt]].
|