Góry Betyckie: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
JCRZ (dyskusja | edycje)
m {{Kontrola autorytatywna}}
infobox dla gór
Linia 1:
{{Pasmo górskie infobox
| Nazwa = Góry Betyckie
| Inne nazwy =
| Zdjęcie = Alcazaba y Mulhacén (3247171069).jpg
| Opis zdjęcia =
| Szczyt = [[Mulhacén]] (3479 m n.p.m.)
| Długość = 600
| Powierzchnia =
| Pasmo =
| Sąsiednie =
| Kontynent = [[Europa]]
| Państwo = {{Państwo|ESP}}
| Mapa =
| Opis mapy =
| galeria_commons = Category:Sistemas Béticos
}}
[[Plik:Baetic Systems.png|thumb|250px|Góry Betyckie]]
[[Plik:Mulhacen north face.JPG|thumb|250px|[[Mulhacén]]]]
[[Plik:SkalaGibraltarska-z LaLinea.jpg|thumb|250px|[[Skała Gibraltarska]]]]
[[Plik:Baetic Systems.png|thumb|250px|Góry Betyckie]]
'''Góry Betyckie''' (''Cordilleras Béticas'' albo ''Sistemas Béticos'') – należący do [[Alpidy Zachodnie|Alpidów Zachodnich]] [[łańcuch górski]] w południowo-wschodniej części [[Półwysep Iberyjski|Półwyspu Iberyjskiego]], w [[Hiszpania|Hiszpanii]], drugi po [[Alpy|Alpach]] pod względem wysokości w [[Europa|Europie]]. Ciągnie się wzdłuż wybrzeża [[Morze Śródziemne|Morza Śródziemnego]], od [[Gibraltar]]u do [[przylądek Nao|przylądka Nao]] (przedłużeniem tektonicznym Gór Betyckich są [[Baleary]], a także na afrykańskim brzegu — [[Rif|Góry Rif]]). Łańcuch ma długość 600 km, szerokość 100–160 km.
 
Osiową strefę (pd.) stanowi krystaliczny masyw [[Sierra Nevada (Hiszpania)|Sierra Nevada]], ze szczytem [[Mulhacén]], 34783479 m n.p.m. (najwyższym na [[Półwysep Iberyjski|Półwyspie Iberyjskim]] i w europejskiej części [[Hiszpania|Hiszpanii]]). Strefa zewnętrzna (pn.) jest zbudowana ze [[skały osadowe|skał osadowych]] (mezozoiczne wapienie, margle, piaskowce i dolomity). Strefy te są rozdzielone pasem obniżeń wypełnionych osadami [[trzeciorzęd]]u i [[czwartorzęd]]u i silnie rozczłonkowane przez podłużne i poprzeczne uskoki oraz pęknięcia. Przeważające wysokości mieszczą się w granicach 1500–2000 m n.p.m. Są to góry o stromych stokach.
 
Do wysokości 600 m góry porastają wiecznie zielone, twardolistne [[las]]y [[dąb|dębowe]] z wtórnymi zaroślami typu makii. Do ok. 1500 m rosną lasy dębowe, ponad nimi piętro [[las iglasty|lasów iglastych]] (bardzo silnie wytrzebione). Obszary powyżej 2100 m porasta roślinność wysokogórska z dużym udziałem kolczastych krzewinek poduszkowatych. Granica wiecznego śniegu znajduje się na wysokości 2500 m.