Zakon krzyżacki: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
inkorporacja części hasła kawalerowie mieczowi |
m →Inflancka gałąź zakonu krzyżackiego: dr. red. |
||
Linia 132:
Mimo to zakon co jakiś czas organizował łupieżcze wypady na tereny Warmii i Mazur, jednak już bez większych rezultatów. Od 1501 wielcy mistrzowie krzyżaccy odmawiali składania [[hołd lenny|hołdu lennego]] [[władcy Polski|władcom Polski]], co stało się powodem [[Wojna polsko-krzyżacka 1519–1521|wojny polsko-krzyżackiej 1519-1521]]. Po przegranej wojnie, zmuszony przez koneksje rodzinne oraz dla zachowania pokoju wewnętrznego, wielki mistrz zakonu [[Albrecht Hohenzollern (1490–1568)|Albrecht Hohenzollern]] przeszedł na [[luteranizm]], co położyło kres istnieniu państwa zakonnego. Państwo zarządzane przez Albrechta, mimo że wciąż dość silne militarnie, znalazło się w próżni politycznej, co wykorzystał król polski [[Zygmunt I Stary]] i zmusił Albrechta do [[Hołd pruski 1525|hołdu lennego]] w [[1525]], jako wieczystego lennika Królestwa Polskiego.
=== Inflancka gałąź zakonu krzyżackiego ===
W szczytowym momencie swojego rozwoju [[kawalerowie mieczowi|zakon kawalerów mieczowych]] liczył do 180 braci-rycerzy. 5 kwietnia 1242 książę [[Nowogród Wielki|nowogrodzki]] [[Aleksander Newski]] zadał im ciężką klęskę w [[bitwa na jeziorze Pejpus|bitwie]] na zamarzniętym jeziorze [[Pejpus]]. Przegrana zaprzepaściła próbę skierowania ekspansji zakonu na ziemie ruskie.
W latach 1288–1290 udało im się podbić północnych [[Bałtowie|Bałtów]]: [[Kurowie (lud bałtycki)|Kurów]], [[Zemgalowie|Zemgalów]], [[Łatgalowie|Latgałów]] i [[Języki fińskie|fińskich]] [[Liwowie|Liwów]]. W 1346 r. [[zakon]] wykupił [[Estonia|Estonię]] od króla [[Dania|duńskiego]] [[Waldemar Atterdag|Waldemara IV Atterdaga]].
| |||